ارزيابي تلفيق سامانه هاي استحصال آب و سوپرجاذب در احداث باغ هاي بادام ديم؛گامي در جهت مديريت منابع آب و خاك

بيش از 08 % سرزمين ايران خشك و نيمه خشك ميباشد. كمبود آب سبب شده است كه بخش عمده ايي از 51 ميليون هكتار از اراضي قابل كشت در ايران، مورد كشت قرار نگيرد. از طرف ديگر حدود 55 % از مناطق كشور سيل خيز يا شيبدار مي باشد. استفاده از سامانه هاي استحصال آب همراه با روشهاي كاهش تبخير در اراضي شيبدار، نقش موثري در توسعه پايدار كشور دارد. بدين منظور پژوهشي جهت بررسي اثر سه سيستم احداث باغ بادام ديم احداث باغ همراه با سامانه استحصال آب، سوپرجاذب و مواد آلي ( T1) ، احداث باغ همراه با سامانه استحصال آب و بدون استفاده از مواد آلي و سوپرجاذب ( T2) و احداث باغ همراه با سوپرجاذب و مواد آلي و بدون در نظر گرفتن سامانه استحصال آب ( T3) در منطقه روانسر، كرمانشاه طي دو سال انجام گرفت. نتايج گواه اين بود كه استفاده از سوپرجاذب همراه با سامانه استحصال آب، بيشترين ميزان رطوبت نسبي خاك را در هر دو سال داشت. در سال اول، تيمار سامانه استحصال آب با سوپرجاذب، از نظر ميزان رطوبت نسبي خاك اختلاف معني داري با تيمار سامانه استحصال آب بدون سوپر جاذب نداشت، اما هر دو تيمار اختلاف معني داري با تيمار سوپرجاذب بدون سامانه استحصال آب داشتند. در سال دوم، بيشترين ميزان رطوبت نسبي خاك مربوط به سييستم سامانه استحصال آب با سوپرجاذب بود كه سبب افزايش شاخص هاي رويشي نهال بادام نسبت به دو تيمار ديگر گرديد