تاثير عناصر پتاسيم و روي بر ميزان تحمل به تنش خشكي در ذرت رقم سينگل كراس 704

به منظور بررسي تاثير عناصر پتاسيم و روي بر ميزان بردباري گياه ذرت به تنش خشكي، در يك آزمايش مزرعه اي اثر تنش خشكي بر صفات مختلف از جمله عملكرد دانه، وزن صد دانه، محتواي پرولين، پروتئين و كلروفيل،در برگ ذرت مورد بررسي قرار گرفت. اين آزمايش در شهرستان بوانات در سال 1389 اجرا شد. تيمارها بر اساس آزمايش كرت هاي دو بار خورد شده، و در قاب طرح بلوك هاي كامل تصادفي در سه تكرار اعمال شدند. كرت ها ي اصلي مربوط به تنش خشكي، شامل شاهد و تنش خشكي در مرحله رويشي بود و كرت هاي فرعي شامل مصرف سولفات پتاسيم، در سطوح 0 و 150 و 300 كيلوگرم در هكتار و سولفات روي، در سطوح 0 و 15 و 30 كيلوگرم در هكتار، در نظر گرفته شد. نتايج تجزيه آماري، كاهش معني داري در عملكرد دانه (در سطح احتمال 1%) و وزن 100 دانه (درسطح احتمال 5%)، و همچنين افزايش معني داري در محتواي كلروفيل(درسطح احتمال 5%)، پروتئين (درسطح احتمال 5%) در شرايط تنش خشكي نشان داد. مصرف سولفات پتاسيم و سولفات روي، مقاومت ذرت را به كاهش عملكرد دانه و وزن 100 دانه، در شرايط تنش خشكي، افزايش داد و موجب افزايش محتواي پرولين، پروتئين، كلروفيل در برگ گرديد. با توجه به نتايج بدست آمده، مصرف توام 150 كيلوگرم در هكتار سولفات پتاسيم و 30 كيلوگرم در هكتار سولفات روي، بيشترين تاثير را در اغلب پارامترهاي مورد بررسي داشت.