بررسي كيفيت و عوامل شوري نسبي و سختي آبخوان با استفاده از داده هاي هيدرو شيميايي (مطالعه موردي:منطقه سفيد دشت)

دشت حاصلخيز سفيددشت با وسعتي حدود 269 كيلومتر مربع در 40 كيلومتري جنوب شرق شهرستان شهركرد و 20 كيلومتري شمال غرب شهرستان بروجن واقع شده و بخشي از ناحيه ي ساختاري زاگرس چين خورده است. از لحاظ تقسيمات استاني اين منطقه متعلق به استان چهار محال و بختياري بوده و هم مرز غربي استان اصفهان است. در سالهاي اخير به علت حفر چاه هاي عميق و نيمه عميق و برداشت بيش از حد از آنها كيفيت آبهاي زير زميني در اين دشت به ويژه در قسمت جنوبي تنزل نموده است. داده هاي هيدرو شيمي براي سالهاي آبي 82-81 و 88-87 حاكي از يك روند افزايشي در پارامترهاي كربنات و بي كربنات كلسيم، EC ، TDS و افزايش نسبي شوري، سختي و افزايش PH و در كل تنزل كيفيت آبهاي زيرزميني منطقه مورد مطالعه است. نوع آب منطقه بر اساس نتايج هيدروشيمي داده ها، بي كربناته كلسيك (C2-S1) تشخيص داده شده است. افزايش سختي و متعاقب آن هدايت الكتريكي در اين محدوده زماني هفت ساله باعث سوق نوع آب از محدوده (C1-S1) به سمت محدوه (C2-S1) شده و به پيروي از اين فاكتورها آب قابل شرب منطقه از محدوده عالي به سمت خوب تنزل پيدا كرده است. با توجه به ليتولوژي منطقه، بهره برداري بي رويه از آبخوان مذكور و كمبود نزولات جوي در سالهاي اخير و انحلال كلسيت هاي اوليه primary calcite و ثانويه secondry calcite مي تواند منشا افزايش سختي و انحلال فلدسپاتيك feldespatic solution از ماسه سنگها و آركوزه هاي منطقه و همچنين انحلال كانيونهاي تبخيري همچون هاليت Nacl و سيلويت Kcl مي تواند منشايي براي توجيه افزايش نسبي شوري باشد. در كل آب منطقه براي استفاده در كشاورزي مطلوب و نيمه مطلوب تشخيص داده شده است.