بررسي تطبيقي روش هاي جايابي بهينه واحدهاي اندازه گيري فازور با هدف رويت پذيري كامل شبكه

با افزايش بارگذاري به دليل تجديد ساختار در سيستم هاي قدرت مشكلات كنترلي و حفاظتي آنها افزايش يافته است يك راه كار براي مقابله استفاده از تجهيزات پايش قوي تر مانند واحدهاي اندازه گيري فازور و رله هاي ديجيتال با امكانات مخابراتي است با گسترش استفاده ازواحدهاي اندازه گيري فازور و بالا بودن هزينه آنها مسئله جايابي اين تجهيزات مورد توجه است از آنجايي كه اين واحدها، در صورت در اختيار داشتن پهناي باند مخابراتي مورد نياز، مي توانند به غير از فازور ولتاژ شينه ها، فازور جريان خطوط را نيز اندازه گيري و به مركز كنترل ارسال كنند، مي توان در حالت مانا، از روي قوانين كيرشهوف ، فازور ولتاژ شينه هاي مجاور را نيز بدستآورد. با توجه به اين مسئله تعدادواحدهاي لازم براي رويت پذيري كامل شبكه، به منظور تخمين حالت، تا 30درصد تعداد شينه كاهش مي يابد. براي مكان يابي اين تعداد مي توان از الگوريتم هاي بهينه سازي استفاده كرد. از ميان الگوريتم هاي موجود تا كنون سه الگوريتم شبيه سازي ابكاري فلزات الگوريتم ژنتيك و جستجو براساس ليست ممنوعه براي مسئله جايابي بهينه PMUها استفاده شده است در اين مقاله با تنظيم پارامترهاي اين سه الگوريتم، زمان همگرايي و پاسخ آنها را براي شبكه هاي مختلف مقايسه شده است.

فاقد عنوان و چكيده لاتين