موقعيت زن از دوران باستان تا بعد از انقلاب اسلامي

در اين مقاله با تكيه بر منابع كتابخانه اي و به روش فيش برداري با رويكرد توصيفي، ضمن پرداختن به شخصيت و جايگاه زن به عنوان بدنه اي از جامعه اسلامي، وضعيت زنان را در دوره باستان، در نقاط مختلف از جمله عربستان، يونان، هندوستان، چين، مصر، رم، آتن و اروپا بررسي كرده و با گذر از همه اين توده ها به بررسي وضعيت زن در ايران باستان از مادها گرفته تا هخامنشيان و ساسانيان پرداخته است. بعد با استناد به آيات قرآن و بررسي آن در صدر اسلام، نشان داده شده كه در دوران قبل از انقلاب مشروطه و دوران قاجار، زنان حتي از امكانات تحصيل نيز برخوردار نبودند و ادامه اين وضعيت در دوره پهلوي بررسي شده است. در اين راستا، فعاليت هاي سياسي بانوان قبل از انقلاب مشروطه، مبحثي ديگر را به خود اختصاص داده كه طغيان عليه قرارداد رژي و اقدامات زنان تبريزي و شيرازي، از اهم اقدامات بود. سپس به بررسي موقعيت اجتماعي زنان در دوران انقلاب مشروطه پرداخته شده و نقش زنان در جنبش مشروطه با ايجاد انجمن هاي مخدرات وطن و انجمن آزادي زنان و .... محرز گرديده و در ادامه، ضمن بررسي اين موضوع در دوران قبل از انقلاب، دگرگوني وضعيت زنان بعد از انقلاب اسلامي در عرصه اجتماعي مطرح شده و نشان داده شده كه در نظام جمهوري اسلامي، زنان همدوش مردان در امور اجتماعي دخيل اند. در نهايت براي تغيير وضعيت زنان جهان، راه حل ها و پيشنهاداتي ارائه شده است.