الگوي كشت مطلوب محصولات با استفاده از برنامه ريزي خطي (شهرستان بشرويه)

در مناطق خشك و نيمه خشك مانند اكثر نقاط ايران ، آب مهمترين عامل محدود كننده توسعه كشاورزي مي باشد . بنابراين مهمترين مسئله در مديريت آب عبارت است از ايجاد تعادل بين عرضه و تقاضاي آب و با توجه به اينكه ارزش اقتصادي آب ارتباط مستقيمي با الگوي كشت محصولات زراعي و تراكم آنها داشته و اين الگو طي سالهاي بهره برداري دستخوش تغييرات زيادي مي شود ، بايستي با بررسي اين تغييرات در كليه مناطق كشور ، وضعيت موجود آب از نظر الگو و تراكم با شرايط پيشنهادي مقايسه گردد . فعاليت هاي كشاورزي از شاخص هاي مهم توسعه در كشورهايي همچون ايران محسوب ميگردد. هرگاه تخصيص منابع در سطح توليد كنندگان و بنگاه هاي اقتصادي به حالت غير بهينه اي صورت گيرد، نميتوان انتظار داشت كه منابع در سطح كلان به صورت كارا تخصيص يابد. در كشاورزي يافتن الگوي كشت زراعي بهينه با هدف كسب سود خالص حداكثر و با در نظر گرفتن محدوديت هايي مانند منابع آب، خاك، نياز منطقه ،قيمت تمام شده و غيره،پيچيده بوده و با رو هاي عمو مانند سعي و خطا نمي توان يقين نمود كه آيا تركيب كشت پيشنهادي داراي حداكثر سود دهي خواهد بود يا نه. زيرا عملا بي نهايت تركيب كشت را بايد مورد آزمون قرار داد. در برنامه ريزي كشاورزي و تعيين الگوي بهينه كشت محصولات زراعي در يك واحد كشاورزي و يا در يك منطقه خاص از برنامه ريزي ريا ضي استفاده مي شود . هدف برنامه ريزي خطي به حداكثر و يا به حداقل رساندن تابع هدف مدير مزرعه با در نظر گرفتن تعدادي از محدوديت ها (منابع در دسترس) و متغيرهاي تصميم (فعاليتها) به طور همزمان مي باشد. در اين تحقيق كه در شهرستان بشرويه صورت گرفته و جزء مناطق خشك كشور محسوب مي گردد جهت تعيين الگوي كشت بهينه از نرم افزار Lingo 10 استفاده گرديده و در آن ابتدا و ضعيت كلي منطقه از نظر ا جتماعي، زمين شناسي و آب و هوا بررسي و سپس محدوديت هاي مو ود در بخش كشاورزي شامل آب، كود، سم، نيروي كارگري و ماشين آلات تعيين و مد معادلات آن تهيه گرديد كه در نتيجه حل مدل هاي مختلف معين گرديد كه در شرايطي كه كليه محدوديتهاي موجود در سطح زير كشت محصول بايستي به شدت كاهش يابد (حدود 90 درصد) ضمن اينكه با بررسي بعمل آمده كود بيشترين محدوديت را بو جود آورده و در شرايط متفاوت و مدلهاي متفاوت سطح زيركشت بررسي گرديد كه در حذف محدوديت كود سطح زيركشت به ميزان 14100 هكتار كاهش يافته و ميزان درآمد نيز افزايش خواهد داشت و لذا در شرايط مو جود كشاورزان با كم آبياري و درآمد كمتر سطح بالايي را به زيركشت محصولات برده كه هر ساله در تخريب ارا ضي نقش مهمي دارد.