نمك زدايي شورابه هاي دريايي راهكاري جهت كاهش آلايندگي سواحل درياي عمان

no title, no abstract

نمك زدايي يا شيرين كردن (Desalination or Desalinization) فرايندي است كه مقداري نمك و ساير مواد معدني را از آب شور جدا ميكند. منيزيم عدد اتمي 60 ، فلزي ضعيف و نادر به رنگ سفيد تا نقره اي است. همچنين هشتمين عنصر فراوان در پوسته زمين و سومين عنصر فراوان در آب درياست. امروزه استحصال و استخراج فلزات و يون هاي فلزي از آب دريا داراي اهميت فراواني است. استخراج فلزات از آب دريا به طور كلي به دو دليل مهم انجام مي پذيرد، دليل اول اين كه از يك سو منابع معدني روي خشكي با خطر اتمام و يا كاهش روبرو هستند و از سوي ديگر برخي كشور ها فاقد برخي از منابع معدني بوده و يا با كمبود آن مواجه اند از اين رو به استخراج فلزات از آب دريا مبادرت ورزيده اند. ابتدا اين موضوع به دليل كاهش منابع معدني زميني بوده اما پس از گسترش واحد هاي شيرين سازي آب دريا در مقياس جهاني و آلودگي هاي زيست محيطي ناشي از پساب هاي اين واحد ها، استخراج فلزات از جريان زائد به منظور كاهش اين مشكلات و نيز كاهش هزينه هاي شيرين سازي، انجام اين فرايندها را با اهميت ساخته است. در گذشته، فرايند استخراج محدود به افزودن تركيبات شيميايي و عمليات ترسيب بود اما به تدريج استفاده از رزين هاي تبادل گر يوني و جاذب ها مطرح گرديد و در سالهاي اخير فناوري غشايي به عنوان روشي نوين و كم هزينه، سهمي عمده از اين فعاليت ها را به خود اختصاص داده است. در اين تحقيق تلاش شده است كه با توجه به اهميت و كاربرد هاي عمده منيزيم، چند روش از روش هايي استخراج فلز منيزيم از آب دريا تشريح شده و مزايا، معايب هر يك ذكر گردد . همچنين با توجه به شيمي آب دريا در مناطق ساحلي درياي عمان و جنس سنگهاي ساحلي كه عمدتاً از جنس كربناته به ويژه آهك و دولوميت مي باشند، نتايج نشان مي دهد با توجه به درصد وزني منيزيم در رسوبات ساحلي، استحصال اين فلز به روش هاي ذكر شده بالا علاوه بر اينكه داراي هزينه هاي بالا نيست، در رفع مشكلات زيست محيطي بسيار موثر است. در مناطق ساحلي جنوب ايران نيز گسترش آب شيرين كن و نمك زدايي آب دريا به منظور تامين آب شرب و كشاورزي نيز در حال توسعه است كه نتايج آناليزهاي آب دريا نشان مي دهد با روش ساده ميكروب زدايي (كلراسيون) مقدار آلايندگي آب قابل رفع مي باشد.