بررسي رابطه ي تحريف هاي شناختي با اضطراب و افسردگي در مادران كودكان مبتلا به سرطان

Relationship between cognitive distortions, anxiety and depression in mothers of children with cancer

يكي از مسائلي كه ميتواند منجر به آشفتگي رواني خانواده شود، ابتلاي يكي از اعضاي خانواده به يك بيماري تهديدكننده و مزمن مانند سرطان است. اين بحران ميتواند موجب عملكرد نامطلوب در سيستم خانواده شود. ابتلا به سرطان براي هركدام از اعضاي خانواده، بسته به نقش و جايگاه او در خانواده، تبعات متفاوتي بر روي سيستم خانواده و عملكرد هريك از اعضا دارد. اين پژوهش قصد دارد تا به بررسي پيامدهاي شناختي و هيجاني اين بحران در مادراني بپردازد كه فرزند آنها به بيماري سرطان مبتلا گرديده است. اين مطالعه بر اساس نظريه عقلاني-هيجاني-رفتاري به بررسي تحريف هاي شناختي در مادران كودكان مبتلا به سرطان و ارتباط اين تحريف ها با پيامدهاي هيجاني در اين افراد ميپردازد. از اين رو 56 نفر از مادراني كه فرزندشان در بخش خون بيمارستانهاي تخصصي كودكان بستري شده بودند مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزارهاي مورد استفاده شامل پرسشنامه استاندارد سنجش تحريفات شناختي جهت سنجش بعد شناختي و پرسشنامه هاي اضطراب و افسردگي بك جهت سنجش بعد هيجاني ميباشد. پس از جمع آوري داده ها ارتباط هريك از تحريفهاي شناختي با اضطراب و افسردگي سنجيده شد. همچنين همبستگي نمره حاصل از مجموع تحريفهاي شناختي با نمره اضطراب و افسردگي مورد ارزيابي قرار گرفت . نتايج حاصل از تحليل داده ها نشان ميدهد ضريب همبستگي پيرسون بين تحريف هاي شناختي و اضطراب 0.64 و بين تحريف هاي شناختي و افسردگي 0.73 ميباشد كه در سطح اطمينان 0.99 معنادار بوده و نشاندهندهي همبستگي بين اضطراب و افسردگي با تحريف هاي شناختي در مادران كودكان مبتلا به سرطان ميباشد.

One of the issues that can lead to family mental distress is a family member suffering from a life threatening and chronical illness such as cancer. This crisis can result in disfunctional performance in the family system. Cancer for each family member, depending on their role in the family, has different implications for the family system and the performance of each member. This study aims to examine cognitive and emotional outcomes of the crisis in mothers of children suffering from cancer. This study, based on rational-emotional theory, examines cognitive distortions in these mothers and the association of these distortions with emotional outcomes in these individuals. Therefore, 56 mothers whose children were admitted to the blood unit of specialized hospitals were studied. The instruments used include the standard cognitive distortions questionnaire to measure the cognitive dimension and Beck anxiety and depression questionnaires to measure the emotional dimension. After data collection, the relationships of each cognitive distortion with anxiety and depression were separately measured. Correlation of the score of the total cognitive distortions with anxiety and depression scores was also evaluated. The results of data analysis show that Pearson correlation coefficient between cognitive disturbances and anxiety is 0.64 and between cognitive distortions and depression is 0.73, which is statistically significant at 0.99 confidence level and shows correlation between anxiety and depression with cognitive distortions in mothers of children suffering from cancer.