بررسي ميزان رضايت از زندگي، شادكامي و تعارضات زناشويي در گروهي از زوج هاي ايراني ساكن امارات متحده عربي

Determine the level of life satisfaction, depression and marital conflicts between women and men in a group of Iranian couples in the UAE

هدف: اين پژوهش باهدف زمينه يابي ميزان رضايت از زندگي، افسردگي و تعارضات زناشويي زنان و مردان در ميان گروهي از زوج هاي ايراني امارات متحدهي عربي انجام شده است. روش: پژوهش حاضر به صورت توصيفي- مقطعي بر روي 41 زوج 20 تا 65 ساله، تبعه ي ايران، حداقل 2 سال سابقه ي اقامت در امارات متحده ي عربي، داشتن 1 سال زندگي زناشويي پيوسته و كنار هم و نداشتن سابقه ي دارودرماني، روان درماني و يا مشاوره در 6 ماه گذشته انجام شد. روش جمعآوري اطلاعات از طريق پاسخ دهي به پرسشنامه هاي رضايت از زندگي، فهرست بلند افسردگي بك، فهرست شادكامي آكسفورد و پرسشنامه تعارضات زناشويي توسط شركت كنندگان بود. يافته ها: در نتايج حاصل از اين پژوهش ميانگين و انحراف معيار نمره افسردگي به دست آمده از فهرست افسردگي بك در مردان 10/10 ± 5/51 و در زنان 11/65 ± 7/78 است. در مقياس تعارضات زناشويي ميانگين و انحراف معيار تعارضات در مردان و زنان به ترتيب 15±71/92/56 و 96/44±17/53 بوده است. در نتايج به دست آمده از آزمون t بااينكه تفاوت معناداري در ميانگين نمره كل هيچ يك از مقياس ها بين زنان و مردان مشاهده نشد، اما در مقياس تعارضات زناشويي، در خرده مقياسهاي كاهش رابطه جنسي، كاهش رابطهي فردي با خويشاوندان همسر و دوستان، كاهش ارتباط موثر و افزايش واكنش هاي هيجاني زنان ميانگين بالاتري كسب كردند. ميانگين رضايت از زندگي در مردان 71/08 و در زنان 70/94 درصد بود. نتايج ميانگين حاصل از فهرست شادكامي آكسفورد نيز در مردان 55/11 ±11 و در زنان 54/38 ± 9/58 بود. نتيجه گيري: نتايج به دست آمده از اين پژوهش نشان داد ميانگين نمره ي افسردگي زوج هاي شركت كننده در بازه ي بهنجار قرار دارد. ميانگين نمره شادكامي نيز تفاوت كمي با آمارهاي اعلامشده در داخل ايران داشته و در سطح مطلوب قرار داشت. ميانگين ميزان رضايت از زندگي در مقايسه با ايران و كشورهاي اروپايي و كانادا بالاتر و ميانگين نمرات تعارضات زناشويي پايين تر بود. شرايط اقليمي، مشابهت اكولوژيك به ايران و دسترسي نزديك به اقوام ميتواند از عوامل زمينه ساز سازگاري مهاجران به شمار آيد.

Objectives: The purpose of this study was to determine the level of life satisfaction, depression and marital conflicts between women and men in a group of Iranian couples in the UAE. Method: This cross-sectional research was carried out on 41 couples aged 20-65 years, Iranian citizens with at least 2 years of residence in the UAE, having 1 year of continuous marriage and having no history of medication, psychotherapy or counseling in last 6 month. Data collection is based on answered questions by participants to the followings: Life Satisfaction Questionnaire, Beck Depression Inventory, Oxford Happiness Inventory, and Marital Conflict Questionnaire. Results: In the results of this study, the mean value and SD of depression obtained from the BDI was 10.10 ± 5.51 for men and 11.65 ± 7.78 for women. In the results of marital conflicts questionnaire, the mean value and SD of conflicts in men and women group were 92.71 ± 15.56 and 96.44 ± 17.53. The T-test results, despite there, was no significant difference in the total score between men and women but in the decreased sexual intercourse, the decreased family relations with the spouse’s kindred and friends, the decreased effective relation and the increased of emotional reactions subscales, women scored more than men. The average life satisfaction for men was 71.08% and for women was 94.9%. The mean value and SD of OHI for men was 55.11 ± 11 and 54.38 ± 58.8 for women. Conclusion: The present study was carried out that mean value of the couple’s depression is in the normal range. The mean value of the couple’s happiness is slightly different from the statistical analysis in Iran. The mean value of life satisfaction in UAE is higher and the mean value of marital conflicts is lower than Iran, Europe, and Canada.