مطالعه و مقايسه اثر بخشي شيوه هاي مديريت مديران آموزشي زن و مرد

امروزه پيشرفت هر جامعه اي به چگونگي آموزش و پرورش و غناي فرهنگي آن جامعه بستگي دارد و در پيشرفت مراكز آموزشي به مديران به عنوان مهم ترين عامل پيشرفت نگريسته مي شود. مديريت آموزشي از يكسو در ارتقاء توانمندي افراد نقشي ارزنده داشته و از سوي ديگر به جهت كمبود منابع و استفاده صحيح از آن در فرآيند توسعه به صورت غير مستقيم بهره وري مادي كشور را فزوني مي بخشد. به همين جهت اين پژوهش، به منظور مطالعه و مقايسه تاثير اثر بخشي شيوه هاي مديريت مديران آموزشي زن ومرد در مقطع متوسطه اول شهر تهران انجام گرفت. روش اين پژوهش از نوع كاربردي و در زمره تحقيقات توصيفي-پيمايشي قرار دارد. جامعه آماري پژوهش شامل كليه مديران آموزشي مدارس متوسطه اول دخترانه و پسرانه شهر تهران در سال تحصيلي 93-92 بوده است. براساس جدول مورگان، از بين كليه مديران آموزشي تعداد 280 نفر به صورت تصادفي انتخاب شدند. براي جمع آوري اطلاعات از پرسشنامه 30 سوالي بسته پاسخ اثر بخشي مديران دكتر علاقه بند(سال1372) استفاده شده است. روايي پرسشنامه مذكور از طريق روايي صوري و محتوايي و پايايي آن از طريق محاسبه ضريب آلفاي كرونباخ 94% محاسبه گرديد. داده هاي حاصل با استفاده از روش آمار توصيفي( حداقل، حداكثر، ميانگين، انحراف معيار، كجي و كشيدگي) و استنباطي(آزمون هاي آماريt دو گروه مستقل) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته است. تجزيه و تحليل نتايج نشان داد كه اثر بخشي مديران مرد به طور معناداري بيشتر از مديران زن است.