گذري بر سيره امام حسين(ع)

امام حسين عليه السلام، از جمله مربيان آسماني است كه پيروي واقعي از سيره علمي و اخلاقي آن حضرت، سعادت فرد و جامعه را تضمين مي نمايد و آنان را به سجاياي اخلاقي و فضايل انساني مي رساند. امام حسين (ع) و حكايت زيستن و شهادتش و لحن گفتار و ابعاد كردارش، نه تنها نمونه يك بزرگمرد تاريخ را براي ما مجسم مي سازد، بلكه آينه تمام دنياي فضيلت ها، بزرگ منشي ها، فداكاري ها، جان بازي ها، خداخواهي ها و خداجويي ها است، او به تنهايي مي تواند سعادت بشريت را ضامن گردد. به حكم آفرينش يكي از اوصافي كه در نهاد هر انساني به وديعه گذارده شده، خصلت «الگوپذيري» است. داشتن مقتداو الگو براي پذيرش و پيمودن راه درست، امري ضروري است. اگر چه نهضت عاشورا بسي تلخ و اسف بار بود و دل انسان هاي آزاده را جريحه دار كرد، ولي يك حادثه معمولي نبود، بلكه تمام وقايع تاريخ تفاوتي بس عظيم داشت. زيرا رهبرش عصاره نبوت و رسالت پنجمين نفر اصحاب كسا، تجسم حق و اسلام راستين، انسان كامل و تربيت شده دامان رسول خدا (ص) است. امام حسين (ع) انساني الهي، با هدف است كه افكار بلندش در جاي جاي اين قيام و حركت، تبلوري ويژه يافته است.