گذار از نوآوري بسته به نوآوري باز در صنعت قطعات خودرو

در دنياي رقابتي امروز، سازمان ها براي رشد و توسعه موقعيت خود بايد شيوه جديد مقتضي با اين ميزان تغييرات و پيشرفت سريع را اتخاذ كنند. يكي از الزامات توسعه و پيشرو بودن در صنعت، برخورداري از رويكرد و نگاه نوآوري باز در سازمان است. نوآوري باز با تاكيد بر از بين بردن مرزهاي سازمان و دخيل كردن عوامل ارزش آفرين خارج از سازمان، احتمال موفقيت و توسعه سازماني را بالا برده و ريسك ناشي از خطرات سرمايه گذاري را كاهش مي دهد. از آنجا كه در دهه اخير، توجه از صنايع پيشرفته به صنايع متوسط و از سطح كلان به سطح متوسط و بنگاه معطوف شده است، ضروري است پژوهش ها نيز در صنايع مختلف توسعه يابند. هدف اين مقاله اين است كه از طريق انجام يك مطالعه مروري بر روي پژوهش هاي انجام شده در زمينه نوآوري باز و صنعت قطعات خودرو، به مفاهيم، رويكردها، ديدگاه ها و عوامل كليدي موفقيت نوآوري باز در اين صنعت اشاره نمايد. با مرور ادبيات پژوهشي عوامل موثر بر نوآوري باز و تجارب شركتها، عوامل موثر مختلفي را مي توان براي نوآوري باز درنظر گرفت، كه اين عوامل شامل آمادگي سازماني، توانمندي هاي مشاركتي، ظرفيت جذب، مديريت مالكيت فكري، مدل كسب وكار، هوشمندي فناوري و واسطه هاي نوآور هستند