كم آبياري و ارتقاء كارايي مصرف آب كشاورزي

در اﮐﺜﺮ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺟﻬﺎن ﺑﻮﯾﮋه در اﯾﺮان ، ﻋﺎﻣﻞ ﻣﺤﺪود ﮐﻨﻨﺪه ﺗﻮﻟﯿﺪات زراﻋﯽ آب اﺳﺖ . ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ روﻧﺪ اﻓﺰاﯾﺶ ﺟﻤﻌﯿﺖ در اﯾﺮان و اﺳﺘﻔﺎده ﺑﻬﯿﻨﻪ از آب ﯾﮑﯽ از ﻣﻬﻤﺘﺮﯾﻦ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﯾﺰي ﮐﻼن ﻣﻤﻠﮑﺘﯽ ﺑﺮاي ﺧﻮد اﺗﮑﺎﺋﯽ در ﺗﺄﻣﯿﻦ ﻏﺬا ، آب ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ در ﮐﺸﻮر اﯾﺮان 37 ﻣﯿﻠﯿﻮن ﻫﮑﺘﺎر اراﺿﯽ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮاي ﮐﺸﺎورزي وﺟﻮد دارد ﮐﻪ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﻣﺤﺪودﯾﺖ ﻣﻨﺎﺑﻊ آب ﻓﻘﻂ ﺣﺪود 8 ﻣﯿﻠﯿﻮن ﻫﮑﺘﺎر ﺑﺼﻮرت ﻓﺎرﯾﺎب و 6/2 ﻣﯿﻠﯿﻮن ﻫﮑﺘﺎر ﺑﺼﻮرت دﯾﻢ زﯾﺮ ﮐﺸﺖ ﻣﺤﺼﻮﻻت زراﻋﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ . ﺑﻨﺎﺑﺮ اﯾﻦ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺳﻄﺢ اراﺿﯽ ﻗﺎﺑﻞ ﮐﺸﺖ در ﮐﺸﻮر ﻣﺎ ﮐﻤﺒﻮد زﻣﯿﻦ وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺘﻪ و ﻋﺎﻣﻞ ﻣﺤﺪود ﮐﻨﻨﺪه ﮐﺸﺎورزي ﮐﻤﺒﻮد آب اﺳﺖ . ﺑﻬﺮه وري آب در ﺑﺨﺶ ﮐﺸﺎورزي در ﮐﺸﻮر ﺣﺪود 800 ﮔﺮم ﺑﻪ ازاي ﻣﺼﺮف ﻫﺮ ﻣﺘﺮ ﻣﮑﻌﺐ آب ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ، ﺣﺎل آﻧﮑﻪ در ﯾﮏ ﺳﯿﺴﺘﻢ آﺑﯿﺎري و ﮐﺸﺎورزي ﺧﻮب اﯾﻦ رﻗﻢ در ﮐﺸﻮرﻫﺎي دﯾﮕﺮ 2 ﮐﯿﻠﻮﮔﺮم ﺑﻪ ازاي ﻫﺮ ﻣﺘﺮ ﻣﮑﻌﺐ آب ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ . ﻟﺬا ﺑﺎ ﻫﻤﯿﻦ ﻣﻘﺪار آب ﻣﻮﺟﻮد ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺑﻬﺮه وري آب در ﺑﺨﺶ ﮐﺸﺎورزي را ﺣﺪاﻗﻞ ﺗﺎ 2 ﺑﺮاﺑﺮ اﻓﺰاﯾﺶ دﻫﯿﻢ ﭘﺬﯾﺮش روﺷﻬﺎي ﺟﺪﯾﺪ آﺑﯿﺎري از ﺟﻤﻠﻪ راﻫﻬﺎي اﻓﺰاﯾﺶ ﺑﺎزده آﺑﯿﺎري و ﮐﺎر آﯾﯽ ﻣﺼﺮف آب اﺳﺖ. ﯾﮑﯽ از اﯾﻦ راﻫﻬﺎ، اﺳﺘﻔﺎده از ﮐﻢ آﺑﯿﺎري اﺳﺖ . ﮐﻢ آﺑﯿﺎري از راﻫﮑﺎرﻫﺎي ﺑﻬﯿﻨﻪ ﺳﺎزي ﻣﺼﺮف آب اﺳﺖ ﮐﻪ ﻃﯽ آن ﺑﻪ ﻣﺤﺼﻮﻻت زراﻋﯽ اﺟﺎزه داده ﯽ ﺷﻮد ﻣﻘﺪاري ﺗﻨﺶ رﻃﻮﺑﺘﯽ را در ﻃﻮل ﻓﺼﻞ رﺷﺪ ﺗﺤﻤﻞ ﻧﻤﺎﯾﺪ.