باورهاي معرفت شناختي مديران و نگرش آنها در خصوص برنامه ريزي استراتژيك در آموزش عالي(دانشگاههاي استان البرز)

هدف اصلي از اين پژوهش بررسي رابطه ميان باورهاي معرفت شناختي مديران با نگرش آنها در خصوص برنامه ريزي استراتژيك است. در اين مطالعه از تحقيق كمي غير آزمايشي آينده نگر تبييني استفاده شده است. جامعه آماري تحقيق شامل روسا و معاونان دانشگاه ها و دانشكده هاي دولتي ، آزاد اسلامي و علوم پزشكي استان البرز است كه در سال تحصيلي 95-1394 مشغول به فعاليت بوده اند. از كل 82 نفر رييس و معاونان اين دانشگاه ها، 54 نفر به پرسشنامه هاي مربوط پاسخ دادند. در اين تحقيق به دليل حجم محدود جامعه آماري، به جاي نمونه گيري از روش سرشماري استفاده شده است. براي گردآوري داده هاي مربوط به باورهاي معرفت شناختي از پرسشنامه باورهاي معرفت شناختي شومر و براي بخش برنامه ريزي استراتژيك از پرسشنامه سنجش نگرش نسبت به برنامه ريزي استراتژيك استفاده شده است. براي تجزيه و تحليل داده هاي به دست آمده از تحليل رگرسيون استفاده شد. نتايج نشان مي دهد كه بين باورهاي معرفت شناختي مديران و نگرش آنها در خصوص برنامه ريزي استراتژيك رابطه معني داري وجود دارد. بنابراين مديراني كه دانش را نسبي، اكتسابي و پيچيده و فرايند فراگيري آن را تدريجي تلقي مي كنند، توجه بيشتري به برنامه ريزي استراتژيك از خود نشان داده اند.