تدوين مدل بومي عوامل خوگيري با شرايط و بازدارنده ازدواج مجدد زنان سرپرست خانوار مددجو كميته امداد درسال 1395

هدف پژوهش تدوين و بررسي برازش مدل بومي عوامل خوگيري با شرايط و بازدارنده ازدواج مجدد زنان سرپرست خانوار بود. جامعه آماري زنان سرپرست خانوار مددجوي كميته امداد در سال 1395 به تعداد 520,962 نفر و متخصصان ازدواج بود كه نمونه گيري در بخش كيفي تا سرحد اشباع و در بخش كمي بر اساس فرمول10-20 برابري معادلات ساختاري براي زنان مطلقه 860 نفر و زنان بيوه 740 نفر تعيين شد و به روش سهميه طبقه اي متناسب با حجم بصورت تصادفي انتخاب و جايگزين شدند. پژوهش در مرحله كم6ي از نوع مطالعات توصيفي– تحليلي با نرم افزار Amos22 و Spss24 و با روش هاي تحليل معادلات مدل ساختاري انجام گرفت. ابزارهاي پژوهش، پرسشنامه عوامل بومي بازدارنده ازدواج مجدد بود كه با تحليل عاملي روايي (> p 0 ,90) و پايايي ضريب آلفاي كرنباخ ، > p 0,70 داشت سپس به صورت ميداني جهت بررسي برازش مدل تدوينشده اجرا شد. يافته هاي بخش كيفي: اطلاعات سه سويه سازي شد و با كدگذاري سيستماتيك تحليل شد و مدل بومي عوامل خوگيري با شرايط و بازدارنده ازدواج مجدد زنان سرپرست بر اساس نتايج فوق و استنباط محقق و مشورت با متخصصين ذيربط تدوين گرديد. يافته هاي بخش كمي: تجزيه و تحليل يافته هاي كمي پژوهش مويد برازش مدل بود عوامل خوگيري با شرايط و بر ميزان آمادگي براي ازدواج مجدد زنان سرپرست خانوار مددجوي امداد موثر بود Sig ≥ 0/05 ميانگين ميزان بازدارندگي ازدواج مجدد بالاتر از متوسط است است شاخص باورهاي ازدواج از عوامل روانشناختي يشترين بازدارندگي را بر ميزان آمادگي ازدواج مجدد زنان سرپرست خانوار دارند .