رابطه سبك هاي فرزندپروري ادراك شده با سازگاري و سلامت روان فرزندان با تأكيد بر ديدگاه اسلام

خانواده اولين ومهم ترين نهاد در تاريخ وتمدن انساني است كه افراد بشري در آن با شيوه هاي زندگي جمعي وتفاهم وسازگاري با ديگران آشنا ميگردند. خانواده مناسبترين بستر فعليت يافتن قابليت ها و استعدادها وتوانايي هاي انسان است وبخش اعظمي از شخصيت افراد همچون رفتارهاي اجتماعي، مسئوليت پذيري، تحمل، بردباري در برابر ديگران و واكنش هاي عاطفي در آن شكل ميگيرد . هدف از نگارش اين مقاله بررسي شيوه هاي فرزندپروري والدين و نقش آن بر بهزيستي و سلامت روان فرزندان ميباشد كه با روش كتابخانه اي (تحليلي– اسنادي) و با استفاده از كتابها و منابع الكترونيكي و بانك اطلاعاتي انجام شد.نتايج حاصل از اين بررسي نشان داد كه چهار نوع شيوه هاي تربيتي در خانواده ها، والدين بر فرزندان اعمال ميكنند كه عبارت اند از: (1 شيوه تربيتي استبدادي (2 شيوه تربيتي قاطع (3 شيوه تربيتي سهل انگار و (4 شيوه تربيتي مسامحه كار. هركدام از اين شيوه هاي تربيتي حاكم بر خانواده ها كه والدين در جهت تربيت فرزندان بكار ميبرند خود داراي تاثيراتي بر سلامت روان و سازگاري آنان دارد. درمنابع اسلامي نيز به شيوه هاي تربيت فرزند اشاره شده است. انديشمندان اسلامي با الهام گيري ازكلام خدا، دستورالعمل هايي دراين زمينه ارائه داده اند. دراين مقاله در ابتداسبك هاي رايج فرزندپروري و رابطه آنها با سازگاري و سلامت روان فرزندان بررسي شده و در ادامه ديدگاه اسلام در موردسبك هاي فرزندپروري آمده است .نتايج تحقيق حاكي ازآن است كه سبك مقتدرانه نزديك ترين شيوه به روش تربيتي اسلام است.هر يك از سبك هاي فرزندپروري با بروز و نگهداري رفتارها و ويژگي هاي خاصي در فرزندان رابطه نشان داده اند . براي مثال عزت نفس بالا، پيشرفت تحصيلي و كفايت هاي اجتماعي ازجمله متغيرهايي است كه با فرزندپروري مقتدرانه رابطه دارند. همچنين مشكلات افسردگي، رفتاري و ساير مشكلات روان شناختي با فرزندپروري مسامحه كارانه مرتبط اند.