بررسي مدل اقتصادي سرمايه گذاري و تجاري سازي فناوري براساس نظريه هزينه مبادلات اقتصادي

اهميت اقتصادي دانش تنها هنگامي آشكار مي شود كه از آن در بهبود بخشيدن به عرصه توليد استفاده گردد. در عصرحاضر توليد دانش و ايده به تنهايي راضي كننده نيست و ساز و كار كاربردي كردن و سرمايه گذاري بر روي ايده به گونه اي كه جامعه بتواند با سرمايه گذاري در تحقيقات از منافع آن بهره برداري نمايد يكي از اهدف اصلي تحقيقات دانشگاهي و يكي از عمده عوامل توسعه و پيشرفت علمي و اقتصادي كشورها بشمار مي رود. نوآوران تازه كار ، در بازارهاي مناسب براي نوآوري، كم تجربه هستند و معمولا دو يا سه تكنولوژي در مرحله معرفي به بازار بالقوه دارند. اين شركت هاي نوپا،با اين چالش روبرو هستند كه چگونه تكنولوژي هاي نوين را به جريان بازده اقتصادي براي موسسان، سرمايه گذاران و كاركنان خود تبديل كنند. بعبارت ديگر، مشكل اصلي اختراع نيست بلكه مدل سرمايه گذاري و تجاري سازي آن است. انتخاب مدل اقتصادي سرمايه گذاري در قلب فرآيند نوآوري و تجاري سازي است و به انتخاب مسيري كه يك سازمان بوسيله آن قصد دارد از يك نوآوري و محصولات حاصل از آن درآمد و سود بدست آورد، اشاره دارد. از آنجايي كه تكنولوژي بعنوان يك منبع استراتژيك حياتي ديده مي شود و تكنولوژي ها و تحقيقات جديد تا تجاري سازي نشوند براي شركت ارزشي بهمراه نخواهند داشت، بنابراين انتخاب مدل اقتصادي سرمايه گذاري تكنولوژي بعنوان يك تجاري سازي تلقي شده و از اهميت ويژه اي برخوردار است. در اين مقاله با بررسي ادبيات موجود در زمينه سرمايه گذاري و با استفاده از نظريه هزينه مبادلات به شناسايي مسير مناسب مدل اقتصادي سرمايه گذاري نوآوري هاي تكنولوژيك بر مبناي اين نظريه خواهيم پرداخت.