بررسي اثر توسعه حمل و نقل ريلي بر صادرات غيرنفتي و رشد اقتصادي كشور (1360-1392)

حمل و نقل صنعتي است كه بخش عمده اي از ميزان مصرف انرژي را نه تنها در كشور ايران بلكه در جهان به خود اختصاص داده است. حدود يك پنجم كل انرژي كشور در بخش حمل و نقل مصرف مي شود، بنابراين هرگونه صرفه جويي در اين بخش تاثير بسزايي در مصرف كل انرژي كشور خواهد داشت. بنابراين با توجه به ميزان مصرف انرژي و عملكرد هر يك از شيوه هاي حمل و نقل، بهترين روش در بهينه سازي مصرف انرژي در بخش حمل و نقل، انتقال ترافيك به شيوه هايي با واحد مصرف انرژي كمتر يعني حمل و نقل با راه آهن است. هدف از اين پژوهش بررسي اثر توسعه حمل و نقل ريلي بر صادرات غيرنفتي و رشد اقتصادي كشور(1392-1360) و با استفاده از داده هاي سري زماني مي باشد. است. روش مورد استفاده در اين مطالعه رگرسيون سيستم معادلات همزمان(سيستماتيك) مي باشد.نتايج اين تحقيق حاكي از آن است كه، اثر ارزش افزوده بخش حمل و نقل بر صادرات غيرنفتي مثبت و معنادار مي باشد و همچنين اثر رشد سرمايه گذاري در ارتباطات، رشد حمل و نقل ريلي و صادرات غير نفتي، رشد سرمايه كل كشور و رشد نيروي كار بر رشد اقتصادي كل كشور مثبت و معنادار است.