تحليل تجربي پايداري اوپك؛ رويكرد نسبت فداكاري دانيلسن و تاثير تحريم اقتصادي ايران

هدف اصلي اين پژوهش تحليل پايداري مجمع نفتي اوپك، بر مبناي رويكرد نسبت صيانت دانيلسن و تاثير تحريم هاي اقتصادي ايران مي باشد. به اين منظور از دو مفهوم نسبت صيانت ذخاير نفت خام و نسبت صيانت ظرفيت توليد نفت خام درچارچوب مدل دانيلسن جهت بررسي پايداري اوپك استفاده شده است. ارتباط بين نسبت هاي صيانت و متغيرهايي همچون، جمعيت، ذخاير نفت خام ،توليد ناخالص داخلي، توليد و ظرفيت هاي توليدي نفت خام تمامي اعضاء اوپك مورد بررسي و تجزيه و تحليل قرار گرفته است .تحريم هاي ايران به عنوان عامل مهم تاثيرگذار بر ميزان نسبت هاي صيانت و در كل پايداري اوپك وارد مدل شده است. دوره زماني پژوهش از سال 2000 تا 2014 ميلادي انتخاب شده است. نتايج اين پژوهش نشان مي دهد طي دوره مورد بررسي، ارتباط معنادار و منفي ميان جمعيت و نسبت هاي صيانت برقرار است. بين ذخاير نفت خام و نسبت صيانت رابطه معنادار ومثبت وجود دارد. كشورهاي غني نفتي به دليل دارا بودن ذخاير نفتي زياد، تمايل كمتر به برداشت سريع از ذخاير نفتي از خود نشان مي دهند. ميان تحريم هاي اقتصادي ايران و نسبت صيانت رابطه معنادار و مثبت وجود دارد. به دليل اعمال تحريم ها بر عليه ايران، توان توليدي نفت خام ايران كاهش يافته در نتيجه نسبت هاي صيانت و حفظ ذخاير درمورد ايران افزايش يافته است. بنا به نتايج كلي اين پژوهش دلايلي مبني برفروپاشي اوپك طي دوره زماني مورد بررسي يافت نشد. درنتيجه اين پژوهش اوپك كماكان يك سازمان پايدار محسوب مي گردد.