بررسي آزمايشگاهي اثر قطر ميله گردهاي شبكه ورودي آبگيرهاي كفي

يكي از گزينه هاي مناسب براي انحراف جريان در رودخانه هاي پرشيب، بكارگيري آبگير كفي مي باشد. در اين مقاله به بررسي نحوه قرارگيري ميله هاي مشبك آبگير و اثر آن بر ضريب تخليه پرداخته شده است. به منظور انجام آزمايشها در اين تحقيق از يك مدل فيزيكي آزمايشگاهي با طول 13 متر ، عرض 50 سانتيمتر و عمق 60 سانتيمتر با شيب متغير و بدنه شيشه اي استفاده شد. به منظور هدايت و اندازه گيري دبي منحرف شده، يك كانال فرعي به طول 3/2 متر، عرض 50 سانتي متر و ارتفاع 50 سانتي متر به فاصله 8 متري از كانال اصلي، در زير كانال اصلي نصب گرديد. دهانه آبگير ورودي در اين تحقيق به طول 10 و عرض 50 سانتيمتر ساخته شد. در اين تحقيق، در مدخل ورودي آبگير از شبكه مشبك طولي با چهار قطر مختلف ميلگرد با فضاي عبوري 35 درصد استفاده شد. همچنين به منظور بررسي اثر شدت جريان در ميزان آبگيري از چهار دبي استفاده گرديد. نتايج اين تحقيق نشان داد افزايش قطر ميلگردهاي كف مشبك و افزايش عمق جريان در بالادست شبكه در يك فضاي عبوري ثابت باعث افزايش در ضريب تخليه آبگير كفي مي گردد.