بررسي كارائي روش هاي كريجينگ و گرادياني در تخمين منطقه اي دما در گستره ايران

no title, no abstract

دستيابي به داده هاي دما در نقاط فاقد ايستگاه هاي هواشناسي مخصوصا در مناطق صعب العبور و ارتفاعات اهميت زيادي در مطالعات هيدرولوژي هواشناسي دارد. تغييرات ارتفاعي پستي و بلنديها در ايران بين 45تا 5670 متر از سطح دريا - - مي باشد در حاليكه متاسفانه محدوده ارتفاعي ايستگاه هاي هواشناسي بين 23- تا 2900 متر تغيير ميكند. به منظور - تخمين دما در نقاط ارتفاعي فاقد ايستگاه هواشناسي در گستره ايران، روش هاي كريجينگ، كوكريجينگ و گراديان سه بعدي با يكديگر مقايسه و روش مناسب انتخاب شد. نتايج تحليل واريوگرافي حاكي از ساختار مكاني بسيار خوب دادههاي دما بود و مدل بهينه نيم تغييرنما مدل كروي شناخته شد. البته ساختار مكاني دادهها در ماههاي گرم كمي كاهش يافت. محاسبه شاخص خطاي روشهاي مختلف درونيابي نشان داد كه روش گراديان سه بعدي داراي كمترين خطاي اريبي ( MBE ( ميباشد همچنين مقدار ريشه دوم ميانگين مربعات خطاي ) RMSE ( روش گرادياني در همه موارد از ساير روشها كمتر بود. البته همه روشهاي مورد بررسي در ماههاي گرم خطاي بيشتري داشتند. همچنين روش گراديان سه بعدي به دليل استفاده از متغير ارتفاع در تخمين دما، در برون يابي دماي نقاط مرتفع فاقد ايستگاه هواشناسي دقت بسيار بالاتري نسبت به ساير روش ها دارد. نتايج اين تحقيق ارجحيت قطعي روش گراديان سه بعدي را نسبت به روش هاي كريجينگ در تخمين دما نشان مي دهد.