تحليل تاثير قيمت حامل هاي انرژي بر آلودگي هواي شهر اصفهان(1387-1393)

طي نيم قرن اخير، تخريب محيط زيست همراه با رشد فزاينده توليدات صنعتي در كشورهاي توسعه يافته، منجر به افزايش عكس العمل در مقابل آثار سوء فعاليت هاي اقتصادي مخرب محيط زيست شده است. يكي از محورهاي اصلي توسعه پايدار در هر كشور چگونگي تعامل بخش انرژي، محيط زيست و اقتصاد است و توسعه پايدار رويكرد نوين جهان متمدن را مي داند. مطابق آمارها ايران جزء يكي از كشورهايي اقتصادي زيست محيطي به سوي محيط زيستي اقتصادي حركت از است كه مصرف انرژي بالايي دارد. دولت همواره قيمت حامل هاي انرژي را از قيمت هاي تعادلي بين المللي و همچنين ساير كالاها پايين نگه داشته است. اين سياست دولت موجب گشته تا تقاضاي حامل هاي انرژي به خصوص بنزين، روند رو به رشدي داشته و آلودگي هواي بيشتري نيز ايجاد نمايد. در اين مطالعه مدلي براي بررسي نحوه اثرپذيري آلودگي هوا از قيمت حامل هاي انرژي براي شهر اصفهان در قالب داده هاي سري زماني طي دوره 1393-1387 به صورت فصلي براساس الگوي اقتصادسنجي خودبازگشتي با وقفه هاي توزيعي ( ARDL) تخمين زده مي شود. نتايج تحقيق حاكي از آن است كه در بلندمدت رابطه قيمت واقعي بنزين و آلودگي هواي شهر اصفهان منفي و معني دار است. قيمت نسبي بنزين به گازارتباط معناداري با آلودگي هوا ندارد. جمعيت رابطه منفي و معنادار با آلودگي و توليد ناخالص داخلي و مصرف مازوت اثر مثبت و معنيداري بر آلودگي هواي شهر اصفهان دارد