بررﺳﯽ ﭘﯿﺸﺮوي آب ﺷﻮر در اﺛﺮ ﺑﺮداﺷﺖ ﺑﯽ روﯾﻪ ازﻣﻨﺎﺑﻊ آب زﯾﺮزﻣﯿﻨﯽ

آب ﺷﻮر ﯾﮑﯽ از آﻻﯾﻨﺪه ﻫﺎي آﺑﻬﺎي ﺷﯿﺮﯾﻦ زﯾﺮ زﻣﯿﻨﯽ اﺳـﺖ در ﻣﻨـﺎﻃﻖ ﺳـﺎﺣﻠﯽ درﺣﺎﻟـﺖ ﻃﺒ ﯿﻌـﯽ ﺟﺮﯾـﺎن آب زﯾـﺮ زﻣﯿﻨـﯽ از آﺑﺨﻮاﻧﻬﺎي ﺳﺎﺣﻠﯽ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ درﯾﺎ ﯾﺎ اﻗﯿﺎﻧﻮس در ﺣﺮﮐﺖ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. در ﺻﻮرت ﺑﺮداﺷﺖ ﺑـﯽ روﯾـﻪ آب زﯾـﺮ زﻣﯿﻨـﯽ از ﻃﺮﯾـﻖ ﺣﻔـﺮ ﭼﺎﻫﻬﺎي ﺳﺎﺣﻠﯽ و اﺳﺘﺨﺮاج آب ﺷﯿﺮﯾﻦ ، ﺟﺮﯾﺎن آب ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺑﻄﺮف درﯾﺎ ﻗﻄـﻊ و ﯾـﺎ ﺣﺘـﯽ ﻣﻤﮑـﻦ اﺳـﺖ آب ﺷـﻮر وارد آب ﻫـﺎي ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺷﻮد. اﯾﻦ ﭘﺪﯾﺪه ﮐﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﺷﺪه آب ﺷﻮر درﯾﺎ ﺑﻪ آﺑﺨﻮاﻧﻬﺎي داﺧﻞ ﺳـﺎﺣﻞ ﻧﻔـﻮذ ﮐﻨﺪ ﺗـﺪاﺧﻞ آب ﺷـﻮر و ﺷـﯿﺮﯾﻦ ﻧﺎﻣﯿـﺪه ﻣﯽﺷﻮد. در ﺑﻌﻀﯽ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﮐﻪ ﯾﮏ آﺑﺨﻮان آب ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺑﺮ روي ﺳﻔﺮه اي از آب ﺷﻮر ﻗﺮار دارد در ﺻـﻮرت اﺣـﺪاث ﭼـﺎه و ﺑﺮداﺷـﺖ ﺑﯽروﯾﻪ آب ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺳﻄﺢ ﺣﺪ ﻓﺎﺻﻞ آب ﺷﻮر و ﺷﯿﺮﯾﻦ ﮔﺴﯿﺨﺘﻪ ﺷﺪه و آب ﺷﻮر وارد ﭼﺎه ﺷﻮد ﮐﻪ اﯾﻦ ﭘﺪﯾـﺪه ﺑـﺎﻻ آﻣـﺪﮔﯽ ﻣﺨﺮوط ﻧﺎﻣﯿﺪه ﻣﯽ ﺷﻮد در اﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺳﻌﯽ ﺷﺪه اﺳﺖ ﺿﻤﻦ ﺑﺮرﺳـﯽ ﺗـﺎﺛﯿﺮ ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫـﺎي ﻫﯿـﺪرودﯾﻨﺎﻣﯿﮑﯽ و داﻧﺴـﯿﺘﻪ آب ﺷـﻮرو ﺷﯿﺮﯾﻦ در ﺑﺮداﺷﺖ آب ، ﺗﺎﺛﯿﺮ ﭼﺎهﻫﺎ ﺑﺮ ﻫﺠﻮم آب ﺷﻮر و ﻣﯿﺰان ﻣﺎﮐﺰﯾﻤﻢ دﺑﯽ ﻗﺎﺑﻞ ﺑﺮداﺷﺖ از ﭼﺎه را ﺗﻌﯿﯿﻦ ﻧﻤﻮد.