اثربخشي طرح واره درماني گروهي ذهنيت مدار بر تنظيم هيجاني دانشجويان

no title, no abstract

مطالعه حاضر با هدف تعيين تاثير طرح واره درماني گروهي ذهنيت مدار بر تنظيم هيجاني دانشجويان انجام شد. روش تحقيق از نوع نيمه آزمايشي و با طرح پيش آزمون-پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري اين پژوهش را دانشجويان مرد و زن واحدهاي دانشگاه آزاد تهران تشكيل دادند كه 30 نفر از آنان به شيوه داوطلبانه انتخاب شدند و با روش تصادفي در دو گروه 15 نفره آزمايش و كنترل قرار گرفتند. براي گردآوري دادههاي پژوهش در مراحل پيش آزمون و پس آزمون از پرسشنامه تنظيم هيجاني گراس استفاده شد. گروه درماني ذهنيت مدار بر اساس مدل فارل و همكاران (2014) در 10 جلسه و در هر جلسه به مدت 90 دقيقه براي دانشجويان گروه آزمايش اعمال گرديد. داده ها با استفاده از نرمافزار SPSS 22 مورد تجزيه تحليل قرار گرفت. نتايج حاصل از تحليل كوواريانس چند متغيري نشان داد كه تفاوت معناداري بين پس-آزمون تنظيم هيجاني گروه آزمايش و گروه كنترل وجود داشت. نتايج تحليل واريانس يك راهه نشان داد 56 درصد از واريانس تغييرات در مولفه ارزيابي مجدد و 29.7 از واريانس تغييرات در مولفه سركوبي توسط طرح واره درماني گروهي ذهنيت مدار قابل تبيين است. بنابراين مي توان نتيجه گيري كرد كه گروه درماني ذهنيت مدار بر افزايش راهبردهاي مثبت تنظيم هيجاني (ارزيابي مجدد) و كاهش راهبردهاي منفي تنظيم هيجاني (سركوبي) دانشجويان موثر است.