تجارب دانشجويان دختر از سكونت در خوابگاه هاي دانشجويي: يك مطالعه كيفي

no title, no abstract

دانشجويان ساكن در خوابگاه، ضمن تحصيل در دانشگاه، زندگي جمعي و گروهي را نيز در خوابگاه هاي دانشجويي تجربه مي-كنند و سكونت در خوابگاه براي آنان با تجارب متعددي همراه است. مطالعه حاضر با هدف بررسي تجارب دانشجويان دختر از سكونت در خوابگاه هاي دانشجويي صورت گرفت. اين پژوهش با رويكرد كيفي و با روش پديدارشناسي صورت گرفت. با استفاده از روش نمونه گيري هدفمند، تعداد 24 نفر از دانشجويان دختر ساكن در خوابگاه دانشگاه شهيد باهنر كرمان انتخاب و مورد بررسي قرار گرفتند. براي جمع آوري دادهها از مصاحبه نيمه ساختار يافته استفاده شد و مصاحبه ها تا زمان اشباع داده ها ادامه يافت. تجزيه و تحليل داده ها با روش كولايزي صورت گرفت و نتايج حاصل از تحليل داده ها نشان داد كه سكونت در خوابگاه براي دانشجويان دختر، فرصت ها و مشكلات متعددي به همراه دارد. طبق گفته هاي مشاركتكنندگان، استقلال، افزايش صبر و توان تحمل مشكلات، يادگيري مديريت مالي، تقويت روحيه قدرشناسي نسبت به خانواده، آشنايي با فرهنگ ها و آداب و رسوم مختلف، يادگيري و تقويت مهارت هاي مختلف، افزايش نظم و مسئوليت پذيري و تقويت بعد معنوي و عمل به باور هاي ديني از جمله مهمترين فرصت هايي بودند كه سكونت در خوابگاه براي دانشجويان به ارمغان آورده بود. همچنين در كنار اين فرصت ها، احساس غربت و دلتنگي، فشار هاي رواني ناشي از هم اتاق شدن با افراد نامناسب، كيفيت پايين غذاي سلف، كاهش كيفيت درس خواندن و بهم خوردن نظم خواب از برجسته ترين مشكلاتي بودند كه دانشجويان دختر با آن مواجه بودند. بنابراين بر مبناي نتايج حاصل از اين مطالعه، پيشنهاد مي شود كه فرصت هاي سكونت در خوابگاه به افرادي كه هنوز محيط خوابگاه را تجربه نكرده اند، اطلاع رساني گردد. همچنين مسئولين خوابگاه ها نيز مي توانند با اطلاع از مشكلات به دست آمده از اين مطالعه، با اتخاذ تدابير مناسب در راستاي كاهش و حل مشكلات دانشجويان دختر اقدام نمايند.