واكاوي تجارب و ادراكات دانشجويان از آسيب هاي پنهان زندگي دانشجويي

no title, no abstract

هدف پژوهش حاضر واكاوي تجارب و ادراكات دانشجويان از آسيب هاي پنهان زندگي دانشجويي با تاكيد چالش ها و مسائل، چگونگي مواجهه و راهكارهاي كاهش اين آسيب ها است. رويكرد پژوهش كيفي و روش از نوع پديدارنگاري است. جامعه پژوهش كليه دانشجويان دانشگاه خوارزمي هستند و اطلاعرسانها دانشجويان ساكن خوابگاه پرديس كرج دانشگاه خوارزمي دوره كارشناسي و كارشناسي ارشد هستند كه با روش نمونه گيري هدفمند از نوع ملاك محور، تعداد 16 دانشجو تا رسيدن به اشباع داده ها شركت كردند. ابزار پژوهش مصاحبه عميق نيمه ساختاريافته است. براي تعيين اعتبار داده ها از سه معيار مقبوليت ، قابليت اطمينان و تاييد پذيري استفاده شد. همچنين تحليل داده ها از طريق كدگذاري و مقوله بندي صورت پذيرفت. يافته ها حاكي از آن است كه دانشجويان آسيب هايي مانند آزادي عمل، عدم رعايت زندگي جمعي، تاثيرات منفي هم خوابگاهي، تفاوت هاي فردي و فرهنگي، سيگار كشيدن در محيط خوابگاه را تجربه كردند كه آسيب هاي پنهان ناشي از آن ها شامل احساس تنهايي، افسردگي، غربت زدگي، احساس حقارت، نااميدي، عصبانيت و خشم، تاثير بر فرايند مطالعه به دليل عدم شرايط مناسب و پناه بردن به فضاي مجازي است. براساس يافته ها به مسئولين توصيه ميشود با ايجاد فضاي متنوعتر از فعاليت هاي هنري، ورزشي در محيط خوابگاه به زندگي در سراي دانشجويي اهميت بيشتري دهند و دانشجويان با برنامه هاي خودگردان در اداره امور و برنامه ها مشاركت چشمگيرتري داشته باشند و مسئوليت هاي فردي و اجتماعي دانشجويان مورد توجه قرار گيرد.