تاثير عوامل مختلف موثر بر مقاومت و هدايت هيدروليكي خاكهاي شني در نتيجه رسوب گذاري زيستي كربنات كلسيم

رسوبگذاري زيستي كربنات كلسيم (1MICP ) فرآيند سيماني شدن زيستي ست كه اساس اين روش فعاليتميكروبي باكتري هاي ترشح كننده اوره آز مي باشد كه اوره را به آمونيوم و سپس كربنات كلسيم تبديل مي كنند وكربنات كلسيم به صورت پلي بين ذرات شن رسوب مي كند و در نتيجه آن تخلخل و هدايت هيدروليكي خاككاهش مي يابد. اين مطالعه به بررسي عوامل مختلف موثر بر مقاومت و هدايت هيدروليكي خاك هاي شني درنتيجه رسوب گذاري زيستي كربنات كلسيم مي پردازد. در مطالعه اي كه در دانشگاه مرداك استراليا صورت گرفت،ميزان سيماني شدن در سطح و عمق خاك مورد بررسي قرار گرفت كه نشان داد ميزان سيماني شدن سطح نسبتبه عمق 80درصد بيشتر بود. در مطالعه اي ديگر سرمست و همكاران( 2013)عامل غلظت واكنشگر و زمانواكنش را مورد بررسي قرار دادند كه اين دو تاثير معني داري با سيماني شدن نشان دادند كه با گزارش كاهاني وهمكاران( 2012)مطابقت داشت. در تمامي گزارشات تاثير سيمان زيستي بر مقاومت و هدايت هيدروليكي خاكمعني دار بود، اما در همه آنها اين ميزان يكسان نبود كه اين مقدار اختلاف مي تواند ناشي از بافت خاك، نحوه عملو طريقه سيماني كردن ذرات شن، غلظت واكنشگر، زمان واكنش و همچنين گونه باكتري باشد.