چيستي هاي نام گذاري سراي دانشجويي به جاي خوابگاه

no title, no abstract

موضوع اسكان و استقرار دانشجو در دوران تحصيل، يكي از مهم ترين مسايل آموزشي، فرهنگي، تربيتي و زيستي است كه براي دانشجو، خانواده او و مسوولان دانشگاهي به ويژه مديران حوزه رفاهي دانشگاه و وزارت علوم، تحقيقات و فناوري، با اهميت و حساس است. اگر چه واژه معمول خوابگاه از سال هاي دور در ايران(و ساير كشورها) كاربرد دارد؛ به تناسب ماموريت هاي فرهنگي، اجتماعي و تربيتي نظام آموزش عالي، كاربست واژگان با اهداف غايي و جزيي زيست دوران تحصيل، رسا و شايسته نيست. از اين رو و بر اساس پژوهش و بررسي لازم مولف، پيشنهاد به كارگيري واژه سرا را ارايه كرد. با عنايت به بار مثبت تربيتي-فرهنگي واژه هاي فارسي، هماهنگ سازي واژگان با ماموريت ها و اهداف سازماني، برجستگي هاي ديداري-شنيداري واژه، ارزش هاي هنري و موسيقايي واژه، اقتصاد زبان، تناسب محتوايي و قابليت هاي معنوي، سرا (سراي دانشجويي) ارزش جايگزيني(جانشيني) و متناسب واژه نو را به جاي كلمه خوابگاه با مفهوم خوابيدن، سستي و بار نامناسب و غير آموزشي دارد. در اين مقاله به اهميت دوران دانشجويي به عنوان پيوند دهنده دوران تحصيل و زندگي واقعي در جامعه جهاني، حقوق شهروندي و ارتباط آن با كاركردهاي اجتماعي، فرهنگي و تربيتي سراهاي دانشجويي و بايستگي هاي زيست سالم دانشجويان توجه شده است. هم چنين به مسووليت هاي اخلاقي، علمي و پژوهشي دانشگاه و خصوصيت اين نهاد آموزشي-تربيتي براي انتقال و ياددهي-يادگيري مهارت هاي زندگي اشاره و ضرورت به كارگيري واژگان پرمعنا به عنوان يك عنصر و كنشگر آموزشي-تربيتي توضيح و تبيين داده شده است. علاوه بر اين با توجه به اين كه نخستين بار اين واژه از سوي نگارنده در دوران مسووليت در دانشگاه فرهنگيان كشور ارايه شد و سپس در تمام دانشگاهها پيشنهاد و اجرايي شده است، مباني اين پيشنهاد و اهميت جايگزيني آن تشريح شده است.