ﺑﺮرﺳﯽ ﺗﻐﯿﯿﺮات اﻗﻠﯿﻤﯽ و ﺗﺎﺛﯿﺮ آن ﺑﺮ ﻣﻨﺎﺑﻊ آب

ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﭘﺎﯾﺪار ﻣﻨﺎﺑﻊ آب ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮑﯽ از ﻣﻬﻤﺘﺮﯾﻦ دﻏﺪﻏﻪ ﻫﺎي ﻗﺮن ﺣﺎﺿﺮ از ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻣﺒﺎﺣﺚ ﺟﺪﯾﺪي اﺳﺖ ﮐﻪ از دﻫﻪ آﺧﺮ ﻗﺮن ﺑﯿﺴﺘﻢ و اواﯾﻞ ﻫﺰاره ﺳﻮم ﺗﺎﮐﻨﻮن ذﻫﻦ داﻧﺸﻤﻨﺪان و ﺑﺴﯿﺎري از ﭘﮋوﻫﺸﮕﺮان ﺳﺎزﻣﺎﻧﻬﺎي ﻣﻠﯽ و ﺑﯿﻦ-اﻟﻤﻠﻠﯽ را ﺑﻪ ﺧﻮد ﻣﺸﻐﻮل ﮐﺮده اﺳﺖ. در ﺳﺎﻟﻬﺎي اﺧﯿﺮ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﺗﺸﺪﯾﺪ رﺧﺪاد ﺣﻮادﺛﯽ ﭼﻮن ﺗﻐﯿﯿﺮات اﻗﻠﯿﻤﯽ، ﺗﻐﯿﯿﺮات دﻣﺎي زﻣﯿﻦ و ﮔﺮﻣﺎﯾﺶ ﺟﻬﺎﻧﯽ، ﺗﻨﺶ ﻫﺎي آﺑﯽ و ﺑﻪ ﺳﺒﺐ اﻫﻤﯿﺖ و ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻣﻠﻤﻮس آب ﺑﺮ ﺷﺮاﯾﻂ ﻣﺤﯿﻄﯽ و اﻗﺘﺼﺎدي- اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و در ﻋﯿﻦ ﺣﺎل ﻧﻘﺶ ﺑﯿﺒﺪﯾﻞ آن در ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﯾﺰﯾﻬﺎي ﺧﺮد و ﮐﻼن، ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺟﺎﻣﻊ ﻣﻨﺎﺑﻊ آب ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮑﯽ از ارﮐﺎن ﺗﻮﺳﻌﻪ ﭘﺎﯾﺪار در اﺑﻌﺎد زﻣﺎﻧﯽ- ﻣﮑﺎﻧﯽ ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻋﻠﻤﯽ ﺑﻮده اﺳﺖ. ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻦ اﯾﺮان در ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻧﯿﻤﻪ ﺧﺸﮏ و ﺗﻮزﯾﻊ ﻧﺎﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﻣﻨﺎﺑﻊ آب، ﻧﺰوﻻت ﺟﻮي و ﺧﺎك در ﺳﻄﺢ ﮐﺸﻮر در ﮐﻨﺎر ﻋﻮاﻣﻠﯽ ﭼﻮن ﺗﻐﯿﯿﺮات اﻗﻠﯿﻤﯽ، ﺧﺸﮑﺴﺎﻟﯽ، ﺣﻔﻆ ﻣﺤﯿﻂ زﯾﺴﺖ، وﺿﻌﯿﺖ ﺧﺎص اﮐﻮﻟﻮژﯾﮑﯽ، ﺣﻔﻆ اﻟﮕﻮي ﻓﻌﻠﯽ ﭘﺮاﮐﻨﺶ ﺟﻤﻌﯿﺖ، ﺻﻨﻌﺖ و ﮐﺸﺎورزي و اﯾﺠﺎد ﺗﻌﺎدل ﻣﻨﻄﻘﻪ اي ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﻧﯿﺎزﻫﺎي ﺗﻮﺳﻌﻪ از ﯾﮏ ﺳﻮ و ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺗﻮزﯾﻊ ﻣﺘﻮازن و ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺑﻬﯿﻨﻪ ﻣﻨﺎﺑﻊ آب از ﺳﻮي دﯾﮕﺮ، اﺟﺮاي ﻃﺮﺣﻬﺎي اﻧﺘﻘﺎل آب در ﮐﺸﻮر را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ راﻫﺒﺮد ﻣﻮﺟﺐ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﻧﺘﺎﺑﺞ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ اﻓﺰاﯾﺶ دﻣﺎ در اﯾﺮان ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﯾﮏ و ﭼﻬﺎردﻫﻢ درﺟﻪ ﺳﺎﻧﺘﯽ ﮔﺮاد ﺗﺎ ﺳﺎل 2039 ﺑﺮﺳﺪ ﺑﺮ اﺳﺎس اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ ، ﺑﻪ اﺳﺘﺜﻨﺎي ﺑﺮﺧﯽ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻃﯽ دﻫﻪ ﻫﺎي آﯾﻨﺪه اﮐﺜﺮ ﮐﺸﻮرﻫﺎ ﺑﺎ دﻣﺎي ﺑﺎﻻ ﻣﻮاﺟﻪ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺷﺪ. ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺑﺮاي ﻗﺮن 21 ، 1 ﺗﺎ ﺳﻪ و ﻧﯿﻢ درﺟﻪ ﺳﺎﻧﺘﯽ ﮔﺮاد و ﺑﺎ اﺣﺘﻤﺎل ﻗﻮي 2 درﺟﻪ ﺳﺎﻧﺘﯽ ﮔﺮاد ﻣﯽ ﺑﺎ ﺷﺪ. ﻫﺪف ﮔﺬاري ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ ﺗﺜﺒﯿﺖ در 2 درﺟﻪ اﻓﺰاﯾﺶ و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﯾﺰي ﺑﺮاي ﮐﻨﺘﺮل ﻋﻮاﻗﺐ آن اﺳﺖ. ﻣﺘﺎﺳﻔﺎﻧﻪ ﮐﺸﺎورزي و ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻃﺒﯿﻌﯽ اوﻟﯿﻦ ﺑﺨﺶ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺗﺤﺖ ﺗﺎ ﺛﯿﺮ ﻗﺮار ﻣﯿﮕﯿﺮﻧﺪ.