بررسي راهكارهاي توسعه گردشگري پايدار روستايي با استفاده از مدل SWOT (مطالعه موردي: روستاي اونار، استان اردبيل)

گردشگري و توسعه روستايي به طور متقابل به يكديگر وابسته اند. جاذبه هاي گردشگري (طبيعي و انساني) توسعه توريسم مي تواند آثاري مثبت و منفي بر روستايي داشته باشد كه مي تواند با برنامه ريزي اصولي و مناسب و شناسايي مزيت ها و محدوديت هاي گردشگري روستايي، نقش موثري در توسعه اين مناطق و در نتيجه توسعه ملي و تنوع بخشي به اقتصاد ملي برعهده داشته باشد. از اين رو بررسي ازريابي ظرفيت هاي گردشگري در توسعه روستايي بايد به گونه اي باشد كه با محيط سازگار باشد و به افت كيفيت آن نيانجامد، تا عامل اساسي در دستيابي به توسعه پايدار به حساب آيد. و موجبات بهبود وضعيت روستاها را فراهم كند. از اين رو دراين تحقيق سوال اين است كه نقاط قوت، ضعف،فرصت و تهديدهاي موجود در ارتباط با گسترش گردشگري در روستاي مورد مطالعه كدامند و راهبردهاي لازم براي توسعه فعاليت هاي گردشگري در سطح منطقه مورد مطالعه كدامند به اين منظور مقاله حاضر با استفاده از روش پيمايش، مطالعات ميداني و تعيين نقاط قوت، ضعف، به ارايه استراتژي و راهبرد در جهت توسعه گردشگري در فرصت ها و تهديدها به شيوهSWOT در روستاي هدف گردشگري اونار پرداخته است. تجزيه و تحليل ها در روستاي مورد مطالعه نشان مي دهدكه استراتژي هاي تهاجمي مناسب ترين استراژي هاي توسعه گردشگري انتخاب شده و نتايج بدست امده از ماتريس QSPM نشان مي دهدهر سه استراتژي تمركز بر روي محصولات و فرآورده هاي خاص گردشگري با توجه به مكان و نفوذ در بازار و افزايش همكاري مردم براي گسترش گردشگري در منطقه و وجود قوانين و مقررات براي جلوگيري از تخريب زمين هاي كشاورزي و مزارع روستايي از اولويت يكساني برخوردار مي باشند.