بررسي از هم گسيختگي زيستگاه ها و تاثيرات آن بر محيطزيست و تنوع زيستي

از بين رفتن و از هم گسيختگي اكو سيستم هاي بومي چالش هاي شديدي را در مديريت و حفاظت سيماي سرزمين مطرح مي كند كه نتايج و تاثيرات بسيار زيادي را در فرآيند هاي متفاوت اكولوژيكي دارند. علاوه بر اين، اين الگوها و اثرات در طول زمان و در درجه هاي مختلف تغيير مي كنند. از هم گسيختگي بيش تر در نتيجه ي فعاليت هاي ان ساني مثل توسعه ي كشاورزي و افزايش مناطق شهري در سيماي سرزمين به وجود مي آيد كه از طريق تغيير در توزيع فضايي عناصر ساختاري منجر به كاهش پيوستگي در سيماي سرزمين و همچنين، كاهش ميزان سهولت گردش مواد، انرژي و جانداران مي شود با توجه به محدود بودن زمان و منابع، نياز به شناسايي و درك روابط عمومي بين طرح ها و فرايندها به ويژه نتايج حاصل از فعاليت هاي انساني وجود دارد. در نتيجه با توجه به ضرورت اين موضوع، در اين مقاله ابتدا به بررسي فرآيندهاي ايجاد كننده از هم گسيختگي و اثرات آن بر روي محيط زنده و غيرزنده و سپس متريك هاي سيماي سرزمين كه در اندازه گيري و تعيين ويژگي هاي ازهم گسيختگي مورد نياز هستند، بررسي شده اند. در پايان به بررسي برخي اقدامات براي حفاظت در مناطق از هم گسيخته، پرداخته شده است.