كاربرد سيستم اطلاعات جغرافيايي در مديريت جامع منابع آب سطحي (مطالعه موردي: حوزه آبخيز علمدار)

يكي از روش هاي استفاده بهينه از سيلاب، گسترش آن در عرصه هاي مستعد نفوذ مي باشد تا علاوه بر جلوگيري از خسارات سيل، استفاده مفيد از سيلاب نيز انجام پذيرد. تغذيه مصنوعي آب هاي زيرزميني، يكي از راههاي مفيد در تامين آب مورد نياز بخش هاي مختلف، به ويژه مناطق خشك و نيمه خشك كشور است. هدف اين مقاله مكان يابي مناطق مناسب تغذيه مصنوعي آب هاي زيرزميني حوزه آبخيز علمدار، واقع در شهرستان بهبهان است. لذا در مقاله حاضر با بهره گيري از سيستم اطلاعات جغرافيايي، لايه هاي اطلاعاتي شيب ، كاربري اراضي، خاكشناسي ، اقليم و شبكه آبراهه ها با يكديگر تلفيق شد. نتايج حاصل از تلفيق لايه ها نشان مي دهد كه مناطق مستعد پخش سيلاب در اراضي مخروطه افكنه قرار گرفته است. اينگونه مكانها به دليل دانه درشت بودن بافت خاك خود و همچنين شيب مناسب (كمتر از 5 درصد) جزء مناسب ترين مكان ها به شمار مي آيند