ارزﯾﺎﺑﯽ ﮐﺎراﯾﯽ ﻣﺪﻟﻬﺎي ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﯿﺮي در ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﯾﮑﭙﺎرﭼﻪ ﻣﻨﺎﺑﻊ آب ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺳﺎﺣﻠﯽ

ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﯾﮑﭙﺎرﭼﻪ ﺳﻮاﺣﻞ ICM)( ﺷﺎﻣﻞ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ درﯾﺎﻫﺎ، ﺗﺎﻻﺑﻬﺎ، ﻣﺼﺒﻬﺎ و ﺳﯿﺴﺘﻤﻬﺎي ﺳﺎﺣﻠﯽ ﻣﯿﺒﺎﺷﺪ. ﻓﺮآﯾﻨﺪ ﺗﺼـﻤﯿﻢ ﮔﯿـﺮي در ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﯾﮑﭙﺎرﭼﻪ ﺳﻮاﺣﻞ (ICM) ﺷﺎﻣﻞ ﺗﺼﻤﯿﻢﮔﯿﺮﻧﺪﮔﺎن و ذﯾﻨﻔﻌﺎن ﻣﺘﻌﺪدي اﺳﺖ، ﮐﻪ ﻏﺎﻟﺒﺎ داري ﻧﯿﺎزﻫـﺎ و ﺗﻤـﺎﯾﻼت ﻣﺘﻔـﺎوﺗﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﺳﯿﺴﺘﻤﻬﺎي ﭘﺸﺘﯿﺒﺎﻧﯽ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﯿﺮي DSS)( در ﺟﻬﺖ ﻓﻬﻢ ﺑﻬﺘـﺮ رواﺑـﻂ دروﻧـﯽ ﺑـﯿﻦ ﻣﺘﻐﯿﺮﻫـﺎي ﻃﺒﯿﻌـﯽ و اﻗﺘﺼـﺎدي - اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ اﯾﺠﺎد ﺷﺪه و ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﯿﺮي ﻣﻄﻠﻮﺑﺘﺮي ﻣﯽﮔﺮدﻧﺪ. ﺑﺪﯾﻦ ﻣﻨﻈﻮر ﻻزم اﺳﺖ ﮐـﻪ DSS ﺗﻮاﻧـﺎﯾﯽ ﻏﻠﺒـﻪ ﺑـﺮ ﭘﯿﭽﯿﺪﮔﯽ ﻫﺎي ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻣﺤﯿﻂ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﯿﺮي در ICM را دارا ﺑﺎﺷﺪ. ﯾﮏ ﺳﯿﺴﺘﻢ ICM-DSS را ﻣﯽﺗﻮان ﺑﻪﻋﻨﻮان ﯾـﮏ ﺳﯿﺴـﺘﻢ ﻣﺤﺎﺳﺒﺎﺗﯽ ﮐﻪ ﻗﺎدر ﺑﻪ ﭘﺸﺘﯿﺒﺎﻧﯽ و ﮐﻤﮏ ﺑﻪ ﻓﺮآﯾﻨﺪ ﺗﺼﻤﯿﻢﮔﯿﺮي در ﻣﺤﯿﻂ ICM ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ، ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻧﻤﻮد. ﺑﺮاي ﻣـﺪﯾﺮﯾﺖ ﯾﮑﭙﺎرﭼـﻪ ﺳﻮاﺣﻞ، ﺗﺮﮐﯿﺒﻬﺎي ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻧﯽ از ﻣﺪﻟﻬﺎي اﮐﻮﻟﻮژﯾﮑﯽ و اﻗﺘﺼﺎدي- اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻣﻮرد ﻧﯿﺎز اﺳـﺖ ﺑـﺪﯾﻦ ﻣﻨﻈـﻮر ﻣـﺪﻟﻬﺎﯾﯽ ﻣﺎﻧﻨـﺪ ﻣـﺪل ﻫﯿﺪرو دﯾﻨﺎﻣﯿﮑﯽ، ﺷﺒﯿﻪ ﺳﺎزي، ﻣﺪل ﺳﺎزي ﻣﮑﺎﻧﯽ و ﺳﯿﺴﺘﻤﻬﺎي ﻓﺎزي ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ و اﺳﺘﻔﺎده ﻗـﺮار ﻣـﯽ ﮔﯿﺮﻧـﺪ. اﯾـﻦ ﻣﻘﺎﻟـﻪ ﺑـﻪ ﺗﺸﺮﯾﺢ و ﺗﻮﺿﯿﺢ ﻣﻮﻟﻔﻪ ﻫﺎي ﻣﺤﯿﻂ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﯿﺮي و ﺳﯿﺴﺘﻢ DSS ﭘﺮداﺧﺘﻪ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ روﺷﻬﺎي ﻣﺘﻌﺪد ﻣﺪﻟﺴﺎزي و ﺗﺤﻠﯿﻞ ﭼﻨـﺪ ﻣﻌﯿﺎره در ICM ﻣﻮرد ﺑﺤﺚ و ﺑﺮرﺳﯽ ﻗﺮار ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ. در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺳﻪ ﻣﺪل DSS در ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﻣﻨﺎﺑﻊ آب ﺳﺎﺣﻠﯽ ﻣﻌﺮﻓﯽ و ﮐـﺎراﯾﯽ و ﻗﺎﺑﻠﯿﺘﻬﺎي آﻧﻬﺎ در ﺟﻬﺖ اﯾﻔﺎي ﻧﻘﺶ در ﯾﮏ ﺳﯿﺴﺘﻢ DSS-ICM)( ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ و ارزﯾﺎﺑﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﭘﯿﺸﻨﻬﺎدات و ﻧﺘـﺎﯾﺞ اراﺋـﻪ ﻣﯿﮕﺮدد.