اثربخشي بازي درماني مبتني بر رويكرد شناختي رفتاري بر پرخاشگري و احساس تنهايي - كودكان دبستاني دختر پايه سوم ابتدايي شهر ساري

پرخاشگري ، بيماري شايع عصر ماست و اين بيماري نه فقط در جامعه ي ايران بلكه در كشورهاي مختلف جهان روندي فزاينده دارد. از نظر محققان افراد پرخاشگر دچار احساس تنهايي هستند و به دليل عدم روابط خوب، بيشتر فرصت هاي ارتباط اجتماعي را از دست ميدهند. هدف پژوهش حاضر اثربخشي بازي درماني مبتني بر رويكرد شناختي رفتاري بر - پرخاشگري و احساس تنهايي كودكان دبستاني دختر پايه سوم ابتدايي شهر ساري بوده است روش پژوهش از نوع نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون پس آزمون دو گروهي آزمايش و كنترل بود. جامعه آماري شامل كليه دانش آموزان مدارس - مقطع سوم ابتدايي شهر ساري بودند. نمونه ي آماري پژوهش شامل 60 نفر، دو گروه (30 نفر گروه آزمايش و 30 نفر گروه كنترل) بودند كه به طور داوطلبانه و به روش هدفمند انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايشي و كنترل جايگزين شدند. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه پرخاشگري شهيم و پرسشنامه احساس تنهايي(دهشيري، 1387) استفاده شد. براي تحليل داده هاي اين پژوهش از آزمون تحليل كوواريانس چند متغيري و تك متغيري استفاده گرديد. يافته هاي پژوهش حاضر نشان داد كه روش درماني شناختي رفتاري به شيوه ي گروهي بر كاهش كودكان دبستاني دختر پايه سوم ابتدايي - موثر است .