اثر بخشي آموزش عشق و دوستي بر كاهش تعارضات زناشويي زوجين مراجعه كننده به مركز مشاوره رفسنجان

پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي آموزش عشق و دوستي بر كاهش تعارضات زناشويي زوجين مراجعه كننده به مركز مشاوره رفسنجان انجام شد. اين مطالعه به روش نيمه تجربي از نوع پيش آزمون و پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري شامل كليه زوجين مراجعه كننده به مراكز مشاوره شهرستان رفسنجان از بهمن 91 لغايت ارديبهشت 92 بودند. با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس از تعداد 60 زوج مراجعه كننده به مراكز مشاوره رفسنجان آزمون تعارضات زناشويي بعمل آمد و از بين آنها 20 زوج كه از نظر ميزان تعارض نمره بالايي داشتند، انتخاب و به صورت تصادفي در دو گره آزمايش و كنترل گمارده شدند. به منظور تحليل داده ها از نرم افزار SPSS و آزمون آماري تحليل كوواريانس استفاده شد. نتايج نشان داد كه بين زوج هايي كه آموزش عشق و دوستي ديده اند و زوج هايي كه اين آموزش را نديده اند از لحاظ ميزان تعارضات زناشويي تفاوت معناداري وجود دارد. به عبارت ديگر مداخله آموزشي موجب كاهش تعارضات زناشويي در زوجين شده است. از اين مطالعه مي توان نتيجه گرفت كه برنامه آموزشي عشق و دوستي با آموزش فنون و روش هاي عشق ورزي، ابراز احساسات، بيان خواسته ها، و آموزش صميمت جسمي و اجتماعي و تفريحي، باعت كاهش تعارض در زوجين شده است.