پايش و پيش بيني خشكسالي استان فارس با استفاده از شاخص خشكسالي SPI و زنجيره ماركوف

خشكسالي يكي از وقايع محيطي و بخش جدايي ناپذير نوسانات اقليمي است. اين پديده شرايطي از كمبود بارندگي و افزايش دما است كه در هر وضعيت اقليمي ممكن است رخ دهد. در اين پژوهش، با استفاده از سريهاي زماني حاصل از شاخص بارش استاندارد شده (SPI) و زنجيره ماركوف، پايش، پيش بيني و گسترش خشكسالي در سطح استان فارس مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج نشان مي دهد كه در تمامي ايستگاهها وضعيت تقريبا نرمال بر اساس شاخص SPI با مقياس زماني شش ماهه، بيشترين فراواني را دارا مي باشد و بين 33 الي 42 درصد حالات را به خود اختصاص مي دهد. احتمال گذر از يك حالت معين به همان حالت در زمانهاي متوالي بسيار بالا است و در عوض احتمال گذر از حالت خشك به تر و يا برعكس بسيار پايين مي باشد. بطور ميانگين احتمال تعادل دوره هاي خشك، نرمال و تر در ايستگاه هاي منطقه به ترتيب 30/8، 36/5 و 32/7 درصد مي باشد ميانگين تداوم دوره خشكسالي پيش بيني شده در مقياس زماني شش ماهه از حداقل 3 ماه در ايستگاه گراش تا حداكثر 4/6 ماه در ايستگاه نورآباد در نوسان است. پيش بيني مي شود به طور متوسط كل استان در 10 سال آينده 35/5 ماه درگير خشكسالي خواهد شد.