نقش كيفيت زندگي در رضايت زناشويي مردان متاهل حاشيه نشين در شهرستان نور

كيفيت زندگي به عنوان مفهومي براي نشان دادن رضايتمندي فرد از زندگي و معياري براي تعيين رضايت و عدم رضايت افراد و گروه ها از ابعاد مختلف زندگي است. همچنين بررسي رضايت مندي زناشويي و عواملي كه دوام و بقاي پيوندهاي زناشويي را باعث مي شوند از ارزش به سزايي برخوردار است. لذا در اين تحقيق تاثير كيفيت زندگي بر رضايت زناشويي مردان متاهل حاشيه نشين در شهرستان نور بررسي شده است. در اين تحقيق براي جمعآوري داده از پرسشنامه رضايت زناشويي اينريچ(1998) و پرسشنامه كيفيت زندگي SF36) 1992) و براي تجزيه و تحليل دادهها از آزمون همبستگي پيرسون و رگرسيون استفاده شد. ضريب همبستگي بين كيفيت زندگي و رضايت زناشويي برابر با 667 / 0 و ضريب تعيين آن 458 / 0 مي باشد كه بيانگر اين است 8 / 45 درصد از واريانس رضايت زناشويي مردان براساس كيفيت زندگي آنان تبيين مي شود. همينطور، تحليل واريانس گوياي اين است كه رگرسيون كيفيت زندگي روي رضايت زناشويي از لحاظ آماري معني دار مي باشد. ضريب بتاي استاندارد شده حاكي از سهم نسبي كيفيت زندگي در پيش بيني رضايت زناشويي مردان است كه از نظر آماري معني دار مي باشد. بنابراين نقش كيفيت زندگي در پيش بيني رضايت زناشويي مردان حاشيه نشين تاييد مي گردد.