مصرف سولفات پتاسيم و سولفات روي، به عنوان يكي از روش هاي مقابله با خشكسالي در كشاورزي

تغذيه مطلوب گياهي به ويژه تامين عناصر پتاسيم و روي مي تواند يكي از روش هاي مؤثر بر تواناسازي گياهان در مقابله با خشكسالي باشد. به منظور بررسي تاثير عناصر پتاسيم و روي، بر افزايش مقاومت به خشكي در ذرت رقم سينگل كراس 704 ، آزمايشي در شرايط مزرعه در شهرستان بوانات در سال 1389 به صورت كرت هاي دو بار خورد شده، در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي در 3 تكرار انجام شد. كرت هاي اصلي مربوط به تنش خشكي (شاهد و تنش در مرحله رويشي) و كرت هاي فرعي شامل سطوح مختلف سولفات پتاسيم ( 0, 15 و 30 كيلوگرم) در هكتار و سطوح مختلف سولفات روي (0, 15و 30 كيلوگرم) در هكتار بود. در اين آزمايش، غلظت كلروفيل، پتاسيم و روي در برگ و همچنين عملكرد دانه در گياه ذرت، در شرايط مطلوب رطوبتي و شرايط تنش خشكي مورد بررسي قرار گرفت. نتايج آزمايش نشان دهنده افزايش محتواي كلروفيل در شرايط تنش خشكي است، مصرف عناصر پتاسيم و روي نيز محتواي كلروفيل را افزايش داد. نتايج آزمايش نشان داد، بيشترين مقدار عملكرد دانه در شرايط مطلوب رطوبتي و مصرف توام 150 كيلوگرم در هكتار سولفات پتاسيم و 30 كيلوگرم در هكتار سولفات روي، حاصل شد. تنش خشكي موجب كاهش عملكرد دانه گرديد، در حالي كه مصرف سولفات پتاسيم و سولفات روي، مقاومت گياه را به كاهش عملكرد دانه در شرايط تنش خشكي افزايش داد.