تحليل حساسيت تبخير و تعرق پتانسيل گياه مرجع نسبت به پارامترهاي هواشناسي (مطالعه موردي: ايستگاههاي آبادان و بندرانزلي)

هدف اين مطالعه تحليل حساسيت تبخير و تعرق گياه مرجع ETo ، به تغيير در پارامترهاي هواشناسي، در دو ايستگاه آبادان و بندر انزلي در دو مقياس ماهانه و سالانه مي باشد. براي اين منظور از داده هاي ماهانه ي پارامترهاي هواشناسي در دوره ي 2005-1962 استفاده شد و ميزان ETo با استفاده از مدل فائو پنمن مانتيث 56 برآورد شد سپس حساسيت ETo به برخي از پارامترهاي هواشناسي شامل ميانگين درجه حرارت هوا (Tmean)، فشار بخار واقعي هوا (ea)، سرعت باد (WS) و تابش خالص (Rn) در دامنه ي % 20 ميزان نرمال دراز مدت با گامهاي 5 درصد، در طول دوره ي آماري بررسي شد. نتايج نشان داد كه در مقياس سالانه، 20 درصد افزايش در ميانگين درجه حرارت هواي آبادان و بندرانزلي(با ثابت نگه داشتن ساير پارامترها) به ترتيب موجب افزايش ETo به ميزان 16/1 و 11/77 درصد ميشود. بيشترين و كمترين ميزان حساسيت ETo در مقياس سالانه در ايستگاه آبادان به ترتيب متعلق به ميانگين درجه حرارت هوا و فشار بخار واقعي هوا بود . در صورتي كه در ايستگاه بندر انزلي، ETo بيشترين و كمترين حساسيت را به ترتيب به فشار بخار واقعي هوا و سرعت باد نشان داد و بيشتر