تاثير سطوح مختلف تنش خشكي بر عملكرد بيولوژيك و اقتصادي گياه جو

كمبود آب از محدود كننده ترين عوامل توليد محصولات زراعي در سراسر جهان است . كشور ايران داراي تنوع آب و هوايي زيادي است و اين در حالي است كه دو سوم زمين هاي كشاورزي ايران در مناطق نيمه خشك قرار دارند كه عملا با تنش خشكي مواجه هستند . در اين مناطق دستيابي به ارقامي كه قادر به رشد و نمو و توليد مثل بالا باشند بسيار مورد توجه است.گياه جو، گياهي است كه در شرايط سخت از لحاظ زيستي ، عملكرد مناسبي از خود به جاي مي گذارد . به منظور بررسي اثر سطوح مختلف كم آبي بر عملكرد بيولوژيك و اقتصادي جو و نيز بدست آوردن وزن هزار دانه در اين گياه، آزمايشي مزرعه اي در سال 1390 در روستاي كريم آباد از توابع شهر جوپار ، استان كرمان در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي ، در 3 تكرار و با اعمال تنش هاي آبياري در 5 سطح شامل آبياري بيش از نياز آبي I1 ، در حد نياز آبي I2 ،با تنش ملايم I3 ،با تنش متوسط I4 و با تنش زياد I5 انجام گرفت. كليه ي عمليات كاشت بر اساس دستورالعمل هاي موجود انجام گرفت.برداشت ها نيز در زمان هاي مناسب انجام شد .اطلاعات اين طرح در نرم افزار MSTATC آناليز شدند . نتايج طرح نشان داد كه اعمال سطوح مختلف كم آبي هم بر عملكرد بيولوژيك و هم اقتصادي جو تاثير معني داري داشت. در هر دو عملكرد در سطوح I1 و I2 اثر معني داري ديده نشد ولي از سطح I3 اين اثر به وضوح مشاهده شد و در سطوح I4 و I5 نيز نسبت به هم تفاوت چنداني مشاهده نگرديد. در نهايت بهترين سطوح از لحاظ عملكرد ، سطوح اول و دوم شناخته شدند . همچنين در خصوص وزن هزار دانه ،تنش خشكي I1 و I2 با ساير تنش ها اختلاف معني داري داشت و در تنش خشكي I5 با متوسط 24/31 كمترين ميزان وزن هزار دانه بدست آمد