رابطه كمال گرايي مادران با اضطراب جدايي كودكان 3 - 5 سال شهرستان محمودآباد

هدف پژوهش حاضر تعيين رابطه كمالگرايي مادران در پيش بيني اضطراب جدايي كودكان بوده است. روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش شامل كليه كودكان 5 _ 3 ساله شهرستان محمود آباد به همراه مادران آنها بود كه از اين ميان 180 نفر از كودكان به همراه مادرانشان به صورت نمونه گيري تصادفي خوشه اي انتخاب شد. داده هاي پژوهش به وسيله پرسشنامه كمالگرايي تري_ شورت و همكاران ( 1995) و پرسشنامه اضطراب جدايي (فرم والدين) اسپيرافيكن و همكاران ( 1984) جمع آوري شدند. داده هاي جمع آوري شده به وسيله آزمون همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه و SPSS-20 تجزيه و تحليل شد. نتايج حاصل از پژوهش نشان داد كه كمالگرايي مثبت و كمالگرايي منفي قادر به پيش بيني 4 / 20 درصد از پراكندگي اضطراب جدايي بوده اند ( 05 / 0 > P). همين طور بين نمره كمالگرايي مثبت با اضطراب جدايي رابطه منفي معني داري و بين نمره كمال گرايي منفي با اضطراب جدايي رابطه مثبت معني داري وجود داشته است ( 05 / 0 > P). با توجه به نتايج پژوهش مي توان نتيجه گرفت كه كمالگرايي مادران در اضطراب جدايي كودكان نقش دارد.