اثربخشي آموزش مهارت هاي زندگي بر تاب آوري والدين كودكان سرطاني محك

اين پژوهش، با هدف تعيين اثربخشي آموزش مهارت هاي زندگي بر تاب آوري والدين كودكان سرطاني محك انجام شد. روش پژوهش شبه آزمايشي با طرح پيش آزمون پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري اين پژوهش كليه والديني هستند كه - فرزندان آنها مبتلا به سرطان بوده و در بهمن ماه 1396 در بيمارستان محك واقع در منطقه يك شهر تهران داراي پرونده پزشكي هستند كه تعداد آنها 172 نفر مي باشند و بر اساس معيارهاي ورود و خروج، تعداد 30 نفر انتخاب شدند و بصورت تصادفي ساده ( 15 نفر در گروه آزمايش و 15 نفر در گروه كنترل) جايگزين شدند. جهت گردآوري داده ها از پرسشنامه ي پرسشنامه تاب آوري كانر ديويدسون استفاده شد و جهت بررسي فرضيه هاي پژوهش از آزمون تحليل كوواريانس يك عاملي استفاده شد. نتايج تحليل كوواريانس نشان داد بين ميانگين نمرات تاب آوري گروه آزمايش و گروه كنترل در پس آزمون تفاوت معناداري وجود دارد. اين نتيجه بيان مي كند آموزش مهارت هاي زندگي در افزايش تاب آوري والدين در گروه آزمايش نسبت به گروه كنترل اثر بخش بود. نتيجه گيري: آموزش مهارت هاي زندگي از همبسته هاي اساسي تاب آوري مي باشد و مي توان با طراحي مداخلات مبتني بر مهارت هاي زندگي گام هاي اساسي در توانمندسازي روانشناختي والدين برداشت.