بررسي تاثير كيفيت نهادي بر رابطه بين نفرين منابع طبيعي و رشد اقتصادي ايران طي سال هاي 1370 تا 1392 با رويكرد ARDL

فاقد عنوان و چكيده لاتين

منابع طبيعي يكي از مهم ترين منابع ثروت ملي در جهان محسوب مي شوند. شايد در ابتداي امر اين گونه تصور شود كه درآمدهاي فراوان حاصل از منابع طبيعي براي يك كشور ايجاد ثروت كرده و پيشرفت اقتصادي و كاهش فقر را به دنبال داشته باشد و بنابراين منابع طبيعي مي توانند عاملي مهم در تسريع سرمايه گذاري و به دنبال آن رشد اقتصادي باشند، اما مشاهدات تجربي عكس اين ادعا را نشان مي دهد. تعارض ميان تيوري و تجربه باعث شد تا تلاش هاي زيادي براي تبيين علل رابطه منفي ميان رشد اقتصادي و فراواني منابع طبيعي انجام شود. از طرف ديگر در سال هاي اخير يك سوال در ادبيات نفرين منابع، جايگزين سوال قبلي وجود يا عدم وجود اين نفرين شده است و آن اينكه چرا برخي از كشورهاي داراي منابع فراوان طبيعي، موفق شدند و بقيه موفق نشدند جواب اين سوال را بايد در كيفيت نهادي جست. از اين رو در اين مطالعه به بررسي تاثير كيفيت نهادي بر رابطه بين نفرين منابع طبيعي و رشد اقتصادي در ايران براي سال هاي 1392-1370 پرداخته شد. براي اين منظور از مدل هاي اقتصادسنجي خود رگرسيون با وقفه هاي توزيعي ARDL استفاده شد. يافته هاي تحقيق نشان داد كه بين شاخص نفرين منابع طبيعي (ضريب متغير توليد نفت) در مدل اول (فاقد متغير كيفيت نهادي) و مدل دوم (داراي متغير كيفيت نهادي) از نظر آماري اختلاف معني داري در سطح 1 درصد وجود دارد. بدين معني كه متغير كيفيت عوامل نهادي از تاثير معني داري بر رابطه بين نفرين منابع طبيعي و رشد اقتصادي در ايران برخوردار بوده و از شدت نفرين منابع طبيعي (توليد نفت) بر رشد اقتصادي در ايران مي كاهد