تعيين تاثير آموزش خودمتمايزسازي بر بهزيستي روان شناختي و سازگاري زناشويي زنان متاهل دانشجو دانشگاه آزاد اسلامي واحد رودهن

هدف: هدف پژوهش حاضر تعيين تاثير آموزش خودمتمايزسازي بر بهزيستي روان شناختي و سازگاري زناشويي زنان متاهل دانشجو دانشگاه آزاد اسلامي واحد رودهن در سال 1396 بود. روش: طرح پژوهش، نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون و پس آزمون با گروه كنترل بوده است. جامعه آماري پژوهش حاضر شامل كليه زنان متاهل دانشجو دانشگاه آزاد اسلامي واحد رودهن در سال 1396 كه از اين بين تعداد 30 نفر به روش نمونه گيري تصادفي انتخاب شدند، و در دو گروه 15 نفر آزمايش و كنترل قرار گرفتند. دو گروه در دو مرحله پيشآزمون و پسآزمون به پرسشنامه هاي مقياس سازگاري زناشويي اسپانير (1976) و مقياس بهزيستي روانشناختي وارويك ادينبورگ ( 2007) پاسخ دادند گروه آزمايش بين مرحله پيش آزمون و پس آزمون آموزش خودمتمايزسازي را طي 8 جلسه 90 دقيق اي دريافت نمودند. داده هاي پژوهش به وسيله آزمون تحليل كوواريانس و نرم افزار SPSS-20 تحليل شدند. يافته: يافته هاي پژوهش نشان داد كه در مرحله پس آزمون بين نمره كل بهزيستي روان شناختي و سازگاري زناشويي زنان متاهل دانشجو گروه آزمايش و كنترل تفاوت معناداري وجود داشته است. نتيجه گيري: با توجه به نتايج پژوهش مي توان عنوان داشت كه آموزش خودمتمايزسازي بر بهزيستي روان شناختي و سازگاري زناشويي زنان متاهل دانشجو دانشگاه آزاد اسلامي واحد رودهن تاثير معناداري داشته است.