بررسي اثر هندسه و فاصله يك سري آبشكن غير مستغرق بر الگوي جريان در قوس رودخانه با استفاده از مدل عددي

ساماندهي سواحل رودخانه بويژه در قوس ها، يكي از مسائل مهم در مهندسي رودخانه است. آبشكن سازه هيدروليكي ساده اي است كه براي ساماندهي رودخانه ها در قوس يا مسير مستقيم و كنترل فرسايش و حفاظت از سواحل رودخانه استفاده مي شود. از جمله مسائل مهم در طراحي آبشكن ها، بررسي آبشستگي موضعي دماغه آنها است كه به علت تنگ شدگي مقطع جريان و وجود گردابه هاي قوي بوجود مي آيد. در اين مقاله، الگوي جريان اطراف يك دسته آبشكن نفوذ ناپذير با فواصل معين در قوس، به ازاي دبي و درصد تنگ شدگي هاي مختلف عرض جريان مورد ارزيابي قرار گرفته و با يكديگر مقايسه شده اند. كه مي تواند در طراحي مورد استفاده قرار گيرد. بر اساس آزمايش هاي انجام شده با افزايش عدد فرود جريان، محدوده سرعت هاي ماكزيمم ايجاد شده در دماغه آبشكن ها افزايش مي يابد.محدوده سرعت هاي ماكزيمم و در نتيجه ميزان آبشستگي بترتيب از آبشكن اول در زاويه 30 درجه به سمت آخرين آبشكن در زاويه 90 درجه از قوس و در جهت جريان سير نزولي دارد و جريان با رسيدن به آبشكن انتهايي، تقريبا تمامي آشفتگي و تلاطم خود را از دست داده است.