بررسي اثر دگرآسيبي عصاره آبي نعناع فلفلي (.Mentha piperita L )بر جوانه زني و رشد اوليه يولاف (Avena fatua) و گندم (Triticum aestivum)

به منظور بررسي اثرات عصاره آبي نعناع فلفلي بر جوانه زني و رشد اوليه يولاف وحشي و گندم در قالب طرح كاملا تصادفي با چهار تكرار در آزمايشگاه و گلخانه اجرا شد. در اين مطالعه اثر 5 غلظت متفاوت از عصاره آبي گياه نعناع . (شاهد)، 25، 0 5.٪، 75٪ و 100٪ بر روي ( صفات مورد بررسي آورده شود) بررسي گرديد. تيمار آب مقطر به عنوان تيمار شاهد در نظر گرفته شد. نتايج آزمايشات نشان داد كه با افزايش غلظت عصاره آبي گياه نعناع، درصد جوانه زني، سرعت جوانه زني، طول ريشه و ساقه در يولاف و گندم به طور معني داري كاهش يافت. در بررسي آزمايشگاهي مشخص شد كه يولاف بيشترين حساسيت را به عصاره آبي گياه نعناع نسبت به گياه گندم نشان داد طوريكه درصد جوانه زني، طول ريشه چه و وزن خشك ساقچه در گياه يولاف به ترتيب 25 و43 و 43 درصد در غلظت 100٪ نسبت به شاهد كاهش يافت.هدف گيري نمايد و براي محيط زيست بي خطر بوده و هم كاراتر باشند. همچنين در غلضت هاي پايين فعال بوده و گستره فعاليت وسيعي داشته باشند در اين راستا، مطالعات آللوپاتي گياهان دارويي مي تواند فرصت مناسبي براي علف كش هاي طبيعي و نسل جديدي از بازدارنده هاي رشد باشد. تا به امروز تقريبا 296 بيوتيپ مقاوم به علف كش شناسايي شده است كه به 178 گونه (107 گونه دولپه و 71 گونه تك لپه) تعلق دارند.[5] اين موضوع موجب گرديد كه تلاش فراواني به منظور يافتن جايگزين مناسبي براي علف كش هاي مصنوعي بعمل آيد. از اين ميان، استفاده از فرآورده هاي گياهي طبيعي از طريق پديده دگرآسيبي، توجه بيشتر محققان را به خود جلب كرده است. استفاده از علف كش هايي كه منشأ بيولوژيك دارند به دليل نداشتن اثرات آلوده كنندگي در محيط زيست از اهميت خاصي برخوردارند.