روش فقه الحديثي بانو امين در كتاب اربعين هاشميه

فقه الحديث از مهمترين شاخه هاي علم حديث و ثمره آن است، اين دانش در پي فهم و معرفت مراد حقيقي از قول معصومان است. شناخت مقصود اصلي داراي قواعد و روش هايي است كه بدون آن به نتيجه نخواهد رسيد، روش مسيري است كه فقيه و محدث در سلوك علمي خود طي مي كند و روش شناسي دانشي است كه به شناخت آن مسير مي پردازد. شيوه هايي كه عالمان براي فقه الحديث به كار مي برند، صورت هاي گوناگوني در علوم دارد كه گوياي نگرش و تسلط آنان بر آن علم است. بانو مجتهده امين از محدثان دقيق و باريك بين و فقيه و فيلسوف چيره دست معاصر كه موفقيت هاي گوناگون در علوم، به ويژه فقه، حكمت و تفسير داشته است، به خاطر بهره مندي از جامعيت علمي به شرح روايات از جنبه هاي گوناگون مي پردازد. كتاب اربعين هاشميه كه از اولين تأليفات بانو است، شخصيت علمي و عرفاني ايشان را در عرصه هاي مختلف علمي به جهان اسلام معرفي مي كند. در حقيقت عصاره انديشه هاي فلسفي و عرفاني اين دانشمند بزرگ اسلام است و به دليل اعتبار و مباحث عميق و دقيق و در برداشتن نكات مهم تربيتي و اخلاقي ضروري است كه روش بانو شناسايي شده و سبك خاص اين انديشمند و نقد نظريه هاي او در اين كتاب معرفي شود، زيرا تاكنون پژوهشي مستقل در شناخت روش فقه الحديثي بانو انجام نشده است. ساختار مقاله بر اساس سبك بانو كه ابتدا به اصل احراز صحت متن و سپس به فهم متن باتوجه به مفردات و اصطلاحات حديث و پس از آن به تبيين مقصود اصلي با نگاهي اجتهادي و فلسفي ايشان شكل گرفته است.