اثر محروميت از خواب بر يادگيري مهارت حركتي ظريف پرتاب دارت

مقدمه: هدف مطالعه حاضر شناخت اثر محروميت از خواب بر يادگيري مهارت حركتي ظريف پرتاب دارت بود. روش شناسي: براي بررسي موضوع فوق20 نفر به طور تصادفي از بين دانشجويان پسر غير ورزشكار با ميانگين سني24/1 ± 9/21 انتخاب شدند و در دو گروه 10 نفري به يادگيري مهارت پرداختند. بعداز پيش آزمون در روز اول و دوم شركت كنندگان دردونوبت صبح و عصر به يادگيري مهارت پرتاب دارت پرداختند.در شب اول و دوم گروه شاهد درخواب طبيعي وگروه تجربي تا ساعت 5 در دوشب متوالي بيداربودند. صبح روز سوم پس آزمون به عمل آمد. از آزمون پرتاب دارت براي اندازه گيري مهارت حركتي ظريف استفاده شد. داده ها با استفاده از آمار توصيفي، روش آماري تحليل واريانس و آزمون تعقيبي بونفروني مورد تجزيه وتحليل آماري قرارگرفت (p≤0/05). نتايج: نتايج نشان داد 6 ساعت محروميت از خواب در دو شب متوالي بر يادگيري مهارت ظريف اثر معنا داري دارد. نتيجه گيري: به طور خلاصه مي توان بيان كرد يادگيري مهارت هاي حركتي ظريف با شش محروميت از خواب در دوشب متوالي آسيب مي بيند. لذا فراگيرندگان اين نوع از مهارت هاي حركتي از الگوي خواب مناسبي بايد برخوردار باشند.