ادراك و گرايش دانشجويان دانشگاه سيستان و بلوچستان در مورد دروس تربيت بدني عمومي و ارتباط آن با ميزان مشاركت آنها در فعاليتهاي ورزشي

هدف از اين پژوهش بررسي ادراك دانشجويان دانشگاه سيستان و بلوچستان در مورد دروس تربيت بدني عمومي بود. روش تحقيق توصيفي – پيمايشي و همبستگي بوده و از پرسشنامه محقق ساخته در طيف چهار گزينه اي ليكرت (خيلي موافق، موافق، مخالف و خيلي مخالف) استفاده شده بود. جامعه آماري پژوهش شامل كليه دانشجويان دانشگاه سيستان و بلوچستان در سال تحصيلي 1390-1389 كه 19750 نفر بوده اند كه از اين تعداد، 380 نفر به عنوان نمونه تحقيق انتخاب شدند. روش نمونه گيري با استفاده از جدول تعيين حجم نمونه مورگان (1970) انجام شده و سپس نمونه ها به روش نمونه گيري متناسب با حجم و نمونه گيري خوشه اي مشخص شدند. براي تحليل داده ها از روشهاي آماري همچون، محاسبه فراوانيها، ميانگين، انحراف معيار، ضريب همبستگي، آزمون t، تحليل واريانس و آزمون پست-هوك بنفروني استفاده شده است. نتايج نشان داد كه دانشجويان دانشگاه سيستان و بلوچستان درك مثبتي از دروس تربيت بدني عمومي داشته و گرايش آنها نسبت به اين دروس نيز مثبت و خوب بوده است اين دروس در درك مزاياي ورزش به آنها كمك كرده است، مضافاً اينكه دروس تربيت بدني عمومي در افزايش تمايل آنها به ورزش موثر بوده است، ولي اين تمايل در حدي نبوده است كه دانشجويان را به بيش از يك جلسه تمرينات بدني و ورزش ترغيب نمايد.