بازشناسي چگونگي كاربرد تزيينات در معماري در راستاي پاسخ دهي به نياز هاي زيستي - عصبي

انسان و ابعاد مختلف وجودي او همواره در علوم مختلف بشري همچون روان شناسي، انسان شناسي، زيست شناسي و ...مورد بررسي و مطالعه دقيق قرار گرفته است. علوم، فنون و هنرها همه در پي پاسخگويي به نيازهاي متعدد انسان بوده اند و معماري نيز از اين قاعده مستثني نبوده است. فضاهاي شكل گرفته در طول تاريخ تمدن بشري، نا خودآگاه در پي برآورده ساختن نيازهاي انسان بوده اند. به كارگيري جزئيات، آرايه ها و تزئينات در اين فضاها در راستاي پاسخگويي به نيازهاي زيستي انسانها از ديرباز رايج بوده ، تا جايي كه آرايه ها و تزئينات از اجزاي جدايي ناپذير معماري بناها بوده اند ؛ هرچند كه در ابتداي جنبش مدرن، برخي منتقدان معماري، استفاده از تزئينات را جنايت خواندند و در پي آن بسياري از معماران در سدد حذف كامل يا به حداقل رساندن آن بر آمدند ، ولي به نظر مي رسد استفاده از تزئينات به گونه اي متداوم در تاريخ معماري اقوام وجود دارد . پژوهش اخير با بررسي نيازهاي زيستي و عصبي انسان در محيط و چگونگي پاسخ دهي به اين دست از نيازها توسط تزيينات در فضا و فرايند ادراك محيط توسط مغز انسان به اين نتيجه مي رسد كه كاربرد تزيينات در بناها فراتر از ايجاد حس زيبا شناسانه، در ادراك انسان از فضا و جلوگيري از ايجاد تشويش رواني و عصبي انسانها تاثير بسزايي دارد. در نهايت مي توان دريافت نقش عمده تزيينات و جزييات در معماري تعديل كليه مقياس هاي به كار رفته در فضا با يكديگر است؛ بدين معنا كه تزيينات قادرند مقياس هاي خرد و كلان را به مقياس هاي قابل درك انسان در حيطه عصبي ورواني وي پيوند دهند.پس از بررسي نقش محوري تزيينات راهكارهايي براي ارتقاي كيفيت تزيينات در بناهاي معاصر ارائه خواهد شد. در اين راستا از روش تحليل كاربردي و براي گرد آوري اطلاعات از مطالعات كتابخانه اي استفاده گرديده است.